Μεγάλη Παρασκευή σήμερα αγαπητοί μου πιστοί, η Good Friday όπως τη λένε στο εξωτερικό. Η πιο σπουδαία ημέρα του Χριστιανικού κόσμου. Η μέρα που ο Ιησούς θυσιάστηκε για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Μια ημέρα πένθιμη αλλά παράλληλα και ελπιδοφόρα, καθώς μετά τον θάνατο θα έρθει η ανάσταση και η σωτηρία.
Στη χώρα μας η Μεγάλη Παρασκευή ξεκινάει τα ξημερώματα της της τελευταίας Παρασκευής (κανένας δεν το περίμενε αυτό) πριν το Πάσχα στην εκκλησία των Χριστιανών όπου γίνεται η αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και η έναρξη του ταφικού εθίμου. Σήμερα προς τιμή του γεγονότος οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σ' όλη τη χώρα, συνήθως ο καιρός αυτή την ημέρα είναι μουντός και κατά τη διάρκεια της περιφοράς του επιταφίου ο θεός λυγίζει και δακρύζει στη μνήμη πως μία τέτοια ημέρα ο υιός του άφησε αυτό τον μάταιο κόσμο και εισήλθε στο βασίλειο του.
Μας αρέσει αυτή η μέρα εδώ στο ναό, γιατί μας βρίσκει στη δουλειά, είναι μια ημέρα χαλαρή για τους εργαζομένους καθώς δεν κυκλοφορεί κανείς στην αγορά. Λέγοντας κανείς, εννοούμε φυσικά κανένας φυσιολογικός άνθρωπος. Γιατί η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα που ανοίγουν τα ιδρύματα και κάθε λογής τρελός και ψυχοπαθής κυκλοφορεί στους δρόμους και θυμάται να μπει στα καταστήματα και να τρελάνει τους υπαλλήλους. Κάτι που το συναντάμε κάθε παραμονή τριημέρου σ'αυτή τη χώρα και ιδιαίτερα το Δεκαπενταύγουστο. Αλλά σήμερα είναι ξεχωριστή ημέρα...
Γιατί ανάμεσα στους ψυχοπαθείς υπάρχουν και εκείνοι που έκαναν νηστεία 40 ολόκληρες ημέρες και σήμερα δεν τρώνε τίποτα που να έχει λάδι...(λες και το λάδι το φτιάχνουμε αποστάζοντας αίμα αγελάδας σε καζάνια του τσίπουρου)...οπότε τα νεύρα των αγαπητών χριστιανών έχουν χτυπήσει κόκκινο. Έχω ξαναμιλήσει γι αυτό το θέμα στην "Εβδομάδα των Παθών" παλαιότερα. Αυτοί οι πιστοί του Χριστιανισμού είναι που με κάνουν να μη γίνω Vegeterian.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι επίσης η καλύτερη ημέρα (μαζί με την Κυριακή της Αποκριάς) για να δεχτεί επίθεση η χώρα από μια ξένη δύναμη, σκεφτείτε, το 90% αυτή της χώρα θα είναι μαζεμένο στους δρόμους ακολουθώντας την περιφοράς ενός ψεύτικου πτώματος. Θέλω να πιστεύω πως τη Μεγάλη Παρασκευή ο Στρατός δουλεύει πιο σκληρά και είναι σε επιφυλακή, οπότε και αυτοί έχουν ένα λόγο να αγαπάνε την Μ.Παρασκευή όσο και εμείς. Γι' αυτό παρότι Ιέρειας της Θεάς Καφροδίτης κάθε χρόνο τέτοια ημέρα φροντίζω να πηγαίνω στον επιτάφιο, ώστε αν γίνει επίθεση στη χώρα να πεθάνω με τους πολλούς και να μην επιβιώσω με τους λίγους. Είμαι πολύ τεμπέλα για να προσπαθώ να επιβιώσω σε εμπόλεμη ζώνη, καλύτερα να πεθάνω.
Ως παιδί, λάτρευα αυτή την ημέρα γιατί με έβρισκε στα ηλεκτρονικά του Μούχλα στην Νέα Ηράκλεια Χαλκιδικής, ως έφηβη και φοιτήτρια στον επιτάφιο να γλυκοκοιτάζω κάθε πιθανόν υποψήφιο για ζευγάρωμα και ως εργαζόμενη στο δρόμο. Ως ενήλικα από την ημέρα της πρακτικής μου εξάσκησης μέχρι σήμερα η Μ. Παρασκευή με βρίσκει να προσπαθώ να φτάσω στους γονείς μου, στους κουμπάρους μου, σε συγγενείς μου ή σε κάποιο ταξίδι με τη δουλειά, ή απλά να προσπαθώ να πάω από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη.
Μια χρονιά, φεύγοντας από τον Μαρμαρά για να έρθω σπίτι έφτασα κατά τη διάρκεια των επιτάφιων Στη προσπάθεια μου να φτάσω από τα κτελ Χαλκιδικής στη Νεάπολη, έκανα σινιάλο έναν ταξιτζή στη Τσιμισκή και αυτός από τη βιασύνη του να έρθει σε εμένα χτύπησε ένα διερχόμενο μηχανάκι το οποίο οδηγούσε ένα παππούς με το εγγόνι του...(χωρίς κράνος φυσικά)...Ακόμη έχω τύψεις που τους παράτησα και έφυγα...Μια άλλη φορά έπρεπε να πάμε σε ένα πάρτι γενεθλίων μιας φίλης μας η οποία μένει στη Βασ. Όλγας. Φυσικά εγώ και η Dannossiel δεν ήμασταν έτοιμες στην ώρα μας και φυσικά πέσαμε πάνω στους επιταφίους και αποφασίσαμε να περπατήσουμε τη διαδρομή που φυσικά υπολογίσαμε λάθος και φυσικά κάναμε 2 ωρες να φτάσουμε από τους Αμπελόκηπους στο πάρτι της φίλης μας (είπα τη λέξη φυσικά μόνο τρεις φορές σε μία πρόταση).
Εκείνη την ημέρα λοιπόν ήταν Μεγάλη Παρασκευή που γνώρισα ένα καταπληκτικό άτομο που συγκλόνισε τον κόσμο μου, ήταν έρωτας με τη πρώτη ματιά (και εγώ δεν ερωτεύομαι ποτέ)...άσχετα που δεν θυμάμαι ούτε το όνομα ούτε την εμφάνιση του. Πέρσι αυτή η μέρα με βρήκε σ'ένα μικρό χωριό πριν το Διδυμότειχο, μετά να περιμένω στα σύνορα της Βουλγαρίας και το βράδυ να φτάνω στην πιο όμορφη περιοχή της Βουλγαρίας.
Σήμερα πάλι είμαι στη δουλειά και πάλι θα κάνω μια προσπάθεια να φτάσω στην Ηράκλεια χωρίς να σκοτώσω ή να σκοτωθώ. Λοιπόν Άθλιοι γιοί και άθλιες Κόρες, εκ μέρους της Θεάς Καφροδίτης, της Ιερής Δούλης Dannossiel και του Kώστα με όλη μου την καρδιά θα ήθελα να σας ευχηθώ Καλό Πάσχα και μη ξεχνάτε, ο Ιησού σας αγαπάει περισσότερο όταν ξέρε να οδηγάτε.
Στη χώρα μας η Μεγάλη Παρασκευή ξεκινάει τα ξημερώματα της της τελευταίας Παρασκευής (κανένας δεν το περίμενε αυτό) πριν το Πάσχα στην εκκλησία των Χριστιανών όπου γίνεται η αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και η έναρξη του ταφικού εθίμου. Σήμερα προς τιμή του γεγονότος οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα σ' όλη τη χώρα, συνήθως ο καιρός αυτή την ημέρα είναι μουντός και κατά τη διάρκεια της περιφοράς του επιταφίου ο θεός λυγίζει και δακρύζει στη μνήμη πως μία τέτοια ημέρα ο υιός του άφησε αυτό τον μάταιο κόσμο και εισήλθε στο βασίλειο του.
Μας αρέσει αυτή η μέρα εδώ στο ναό, γιατί μας βρίσκει στη δουλειά, είναι μια ημέρα χαλαρή για τους εργαζομένους καθώς δεν κυκλοφορεί κανείς στην αγορά. Λέγοντας κανείς, εννοούμε φυσικά κανένας φυσιολογικός άνθρωπος. Γιατί η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα που ανοίγουν τα ιδρύματα και κάθε λογής τρελός και ψυχοπαθής κυκλοφορεί στους δρόμους και θυμάται να μπει στα καταστήματα και να τρελάνει τους υπαλλήλους. Κάτι που το συναντάμε κάθε παραμονή τριημέρου σ'αυτή τη χώρα και ιδιαίτερα το Δεκαπενταύγουστο. Αλλά σήμερα είναι ξεχωριστή ημέρα...
 |
| Μεγάλη Παρασκευή ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ! |
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι επίσης η καλύτερη ημέρα (μαζί με την Κυριακή της Αποκριάς) για να δεχτεί επίθεση η χώρα από μια ξένη δύναμη, σκεφτείτε, το 90% αυτή της χώρα θα είναι μαζεμένο στους δρόμους ακολουθώντας την περιφοράς ενός ψεύτικου πτώματος. Θέλω να πιστεύω πως τη Μεγάλη Παρασκευή ο Στρατός δουλεύει πιο σκληρά και είναι σε επιφυλακή, οπότε και αυτοί έχουν ένα λόγο να αγαπάνε την Μ.Παρασκευή όσο και εμείς. Γι' αυτό παρότι Ιέρειας της Θεάς Καφροδίτης κάθε χρόνο τέτοια ημέρα φροντίζω να πηγαίνω στον επιτάφιο, ώστε αν γίνει επίθεση στη χώρα να πεθάνω με τους πολλούς και να μην επιβιώσω με τους λίγους. Είμαι πολύ τεμπέλα για να προσπαθώ να επιβιώσω σε εμπόλεμη ζώνη, καλύτερα να πεθάνω.
Ως παιδί, λάτρευα αυτή την ημέρα γιατί με έβρισκε στα ηλεκτρονικά του Μούχλα στην Νέα Ηράκλεια Χαλκιδικής, ως έφηβη και φοιτήτρια στον επιτάφιο να γλυκοκοιτάζω κάθε πιθανόν υποψήφιο για ζευγάρωμα και ως εργαζόμενη στο δρόμο. Ως ενήλικα από την ημέρα της πρακτικής μου εξάσκησης μέχρι σήμερα η Μ. Παρασκευή με βρίσκει να προσπαθώ να φτάσω στους γονείς μου, στους κουμπάρους μου, σε συγγενείς μου ή σε κάποιο ταξίδι με τη δουλειά, ή απλά να προσπαθώ να πάω από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη.
Μια χρονιά, φεύγοντας από τον Μαρμαρά για να έρθω σπίτι έφτασα κατά τη διάρκεια των επιτάφιων Στη προσπάθεια μου να φτάσω από τα κτελ Χαλκιδικής στη Νεάπολη, έκανα σινιάλο έναν ταξιτζή στη Τσιμισκή και αυτός από τη βιασύνη του να έρθει σε εμένα χτύπησε ένα διερχόμενο μηχανάκι το οποίο οδηγούσε ένα παππούς με το εγγόνι του...(χωρίς κράνος φυσικά)...Ακόμη έχω τύψεις που τους παράτησα και έφυγα...Μια άλλη φορά έπρεπε να πάμε σε ένα πάρτι γενεθλίων μιας φίλης μας η οποία μένει στη Βασ. Όλγας. Φυσικά εγώ και η Dannossiel δεν ήμασταν έτοιμες στην ώρα μας και φυσικά πέσαμε πάνω στους επιταφίους και αποφασίσαμε να περπατήσουμε τη διαδρομή που φυσικά υπολογίσαμε λάθος και φυσικά κάναμε 2 ωρες να φτάσουμε από τους Αμπελόκηπους στο πάρτι της φίλης μας (είπα τη λέξη φυσικά μόνο τρεις φορές σε μία πρόταση).
Εκείνη την ημέρα λοιπόν ήταν Μεγάλη Παρασκευή που γνώρισα ένα καταπληκτικό άτομο που συγκλόνισε τον κόσμο μου, ήταν έρωτας με τη πρώτη ματιά (και εγώ δεν ερωτεύομαι ποτέ)...άσχετα που δεν θυμάμαι ούτε το όνομα ούτε την εμφάνιση του. Πέρσι αυτή η μέρα με βρήκε σ'ένα μικρό χωριό πριν το Διδυμότειχο, μετά να περιμένω στα σύνορα της Βουλγαρίας και το βράδυ να φτάνω στην πιο όμορφη περιοχή της Βουλγαρίας.
Σήμερα πάλι είμαι στη δουλειά και πάλι θα κάνω μια προσπάθεια να φτάσω στην Ηράκλεια χωρίς να σκοτώσω ή να σκοτωθώ. Λοιπόν Άθλιοι γιοί και άθλιες Κόρες, εκ μέρους της Θεάς Καφροδίτης, της Ιερής Δούλης Dannossiel και του Kώστα με όλη μου την καρδιά θα ήθελα να σας ευχηθώ Καλό Πάσχα και μη ξεχνάτε, ο Ιησού σας αγαπάει περισσότερο όταν ξέρε να οδηγάτε.
1 σχόλιο:
καλη ανσταση, ντραηβ κερφουλι , μονο ο ηισους θα αναστηθει
Δημοσίευση σχολίου