Κρίση και μαλακίες εμείς για ακόμη μια φορά βρήκαμε την λύση. Αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε Kpop αναμνηστικά συγκροτημάτων και να τα πουλήσουμε στην Κορέα. Μόνο έτσι θα σωθούμε. Αν κάθε ασιάτης φαν αγοράσει και από ένα αντικείμενο σωθήκαμε.
Σε αυτή μας τη προσπάθεια δέχθηκε να συμμετέχει και μεγάλη εταιρεία διασκέδασης της Κορέας. Μέσα από τη συνεργασίας μας αναδείχθηκε αυτό το τραγούδι του οποίου τα έσοδα θα προσφερθούν στην Ελλάδα για να καλύψει το χρέος της.
Οι μέρες για τις εκδηλώσεις του Νοέμβρη πλησιάζουν. Η Ουδετερούπολη θα υποδεχτεί για ακόμη μια φορά τις προσπάθειες μνήμης και αγνής διαμαρτυρίας.
Γι αυτό και ο Ιερός Ναός της Θεάς Καφροδίτης προσκαλεί τον λαό της Ουδετερούπολης, τον λαό που αγαπάει την Βαβυλωνία να βοηθήσει το δύσκολο έργο της προστασία της πόλης.
Σας παρακαλούμε λοιπόν να βοηθήσετε τον μέσο Βαβυλωνικό της Ουδετερούπολης, να τον ενισχύσετε για να καταφέρει και αυτός να πάρει την πολυπόθητη προαγωγή του και να αποδράσει από τον χαμηλό μισθό του. Ξέρουμε ότι ένα χρόνο τώρα όλοι καλλιεργούσατε ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι σας…
ΛΟΙΠΟΝ ήρθε η ώρα να τις αφήσουμε ελεύθερες!!!!! ΑΜΟΛΥΣΤΕ ΖΑΡΝΤΗΝΙΕΡΕΣ ΠΑΝΤΟΥ γιατί αυτές θα βοηθήσουν τους βαβυλωνικούς στο έργο τους. Ελευθερώστε αυτό το πλάσμα που τόσο άδικα περιορίζεται στο μπαλκόνι σας. Αφήστε το ελεύθερο να τρέξει στους δρόμου της πόλης και ναεμποδίσει τους κακούς διαμαρτυρόμενους, αφήστε τις ελεύθερες για να μπορέσουν ευτυχισμένα οι διαδηλωτές να σκοντάψουν επάνω τους και με χαμόγελο να σκάσουν στην γη. ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ τιςζαρντινιέρες για να μπορέσει το μέσο βαβυλωνικό όργανο να πάρει προαγωγή και να γίνει ανώτερος αξιωματικός…
Σας παρακαλούμε στηρίξτε τον αγώνα μας και ελάτε μαζί μας να τραγουδήσουμε την Ωδή προς Την Ζαρντινιέρα. Ελάτε πιαστείτε χέρι χέρι, Αριστεροί, Πασπίτες, Δαπίτες, Αναρχικοί, Αντεξουσιαστές, Ακροδεξιοί, Βαβυλώνιοι, Παπάδες, Καθηγητές, Εβραίοι και Παλαιστίνιοι της Ουδετερούπολης. Μπορούμε να πετύχουμε ένα ειρηνικό μέλλον χάρη σε αυτό το παμμέγιστο όπλο της ζαρντινιέρας.
Ωδή προς την Ζαρντινιέρα.
Ω Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Ένα χρόνο σε στολίζω
Και με αγάπη σε φροντίζω
Ήρθε όμως η στιγμή
Να σε αφήσω ελεύθερη
Τρέξε ελεύθερα στους δρόμους
Με διαδηλωτές και παρανόμους
Τρέξε ευτυχισμένη
Με λουλούδια φορτωμένη.
Ω Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Τρέξε να βοηθάς τους βαβυλόνους
Και να ορμάς σε παρανόμους
Να σταθείς μπροστά στην πορεία
Για να έχεις επιτυχία
Μη διστάσεις στη στιγμή
Και να διαλέξεις φοιτητή.
Να μη δείξεις λίγο οίκτο
Και ας είναι από την Κύπρο
Ω Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Να ορμάς σε αυτούς με κράνη
Όχι τα άσπρα, αυτά δεν κάνει.
Να γλιστράς ύπουλα σε περαστικούς
Χωρίς διακρίσεις, με ακούς;!!!
Ω! Γλυκεία μου σε αφήνω
Καιπίσω εγώ θα μείνω
Να κοιτώ με προσμονή
Μέχρι ναχαθείς και εσύ.
Ω! Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Βοήθησε τον βαβυλώνο
Να τηρεί τον τρομονόμο
Μη τον αφήσεις να κουραστεί
Και να μη ταλαιπωρηθεί
Σώσε το μπάτσο το καλό
Από το λίπος στρουμπουλό
Δεν μπορεί να τρέξει
Και το βάρος του να αντέξει.
Ω! Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Τους Βαρόνους δεν κυνηγά
Και την ασφάλεια μας αψηφά
Βοήθησε το καϊμενούλι
Που έχει καρδιά σαν το μαρούλι.
Και αυτός στα δύσκολα θα σου σταθεί
Και σαν πάρει προαγωγή
Στον κήπο του θα σε φυτέψει
Και σαν θεά θα σε βολέψει
Ω! Ζαρντινιέρα μου λευκή
Με τα άνθη σου ζεστή
Αν το σώμα σου ραγίσουν
Και τα φύλα κιτρινίσουν
Μη δακρύσεις μη πονέσεις
Και του χρόνου θα αντέξεις.
Καλή τύχη Ζαρντινιέρα μου θα σε αφήσω στην μέση του οδοστρώματος ανήμερα της πορείας. Είθε το Κάφρος να σε βοηθήσει να αντέξεις αυτό το δύσκολο έργο.
Φέτος η Ουδετερούπολη θα κάνει την διαφορά. Θα προστατευθεί μόνη της.
Ο στόλος της Ζαρντινιέρας είναι έτοιμος
(εδώ πέφτει μουσική από το anime Υποβρύχιο Κεραυνός ή το StarWars ότι προτιμάτε)
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα , γεγονότα, χώρες, πόλεις και όργανα προστασίας οφείλεται σε σύμπτωσή και το blog μας δεν φέρει καμία ευθύνη.
Σε περίπτωση επίθεσης της Ουδετερούπολης από λυσσασμένες ζαρντινιέρες το παρών Blog και ο παρών ναός δεν φέρει καμία ευθύνη.
Καιρό έχουμε να γράψουμε μια όμορφη και τρυφερή ωδή. Έτσι ας τιμήσουμε αυτό το υπέρτατο αίσθημα ανακούφισηs που μας προσφέρει η κένωση του εντέρου.
Ξαπλώστε λοιπόν, χαλαρώστε και θυμηθείτε εκείνες τις στιγμές που όταν την αμολήσατε, η κοιλίτσα σας γαλήνευσε, νιώσατε να ξαλαφρώνετε και να καμαρώνετε. Οι κλανιές είναι σαν τους ανθρώπους,υπάρχουν πολλές, κάθε μια εξυπηρετεί τον δικό της σκοπό.
Silent but Deadly : Συνήθως είναι αθόρυβη γι αυτό βγήκε φυσικά το ρητό Silent but Deadly, ας ακούσετε λοιπόν το τραγούδι και να σκεφτείτε πόσες φορές την αμολήσατε σε δημόσιο χώρο, χωρίς κανείς να σας πάρει χαμπάρι.... αλλά όλοι πήραν μυρωδιά του κατορθώματος σας... ενώ εσείς παράλληλα σφυρίζατε ανέμελα κάνοντάς τον ανήξερο.
Deadly Dancing: Ξέρω, ξέρω αυτή σας θύμισε τις φορές που μετά από κατανάλωση φασολάδας βγήκατε με την παρέα σας στο κοντινό Club και κλάνατε αβέρτα χωρίς να σας ακούει κανένας. Όπως τότε που η κολλητή σας έκλανε την ώρα που τη φλέρταρε το γκομενάκι που είχε χεσμένο και το κακόμοιρο αγόρι δεν καταλάβαινε ποιος κάφρος το έκανε. (κάθε ομοιότητα σε αληθινή γεγονότα είναι σύμπτωση)
Η Εκκωφαντική: Τι θα πει δεν ξέρετε ποια είναι;;; Είναι εκείνη που ακούγετε λες και σκίστηκε ο πάτος σας. Εκείνη που κάνει τον γείτονα σας να τρομάζει, εκείνη που προκαλεί εμφράγματα στη γιαγιά σας. Το καλό με αυτή τη πορδή είναι ότι δεν μυρίζει... αλλά ωστόσο ακούγεται... ακούγεται ως τα πέρατα του κόσμου, ως τα πιο βαθιά σημεία της κόλασης... είναι ιδανική για να σπάτε τον πάγο σε στιγμές αμηχανίας, να σκίζετε παντελόνια και εσώρουχα χωρίς κόπο και φυσικά λειτουργεί και σαν απωθητικό. Θέλετε να μείνετε μόνη λοιπόν;;; Διαλέξτε αυτή την πορδή.
Το πυροβόλο: Αχ... Την συναντάτε μετά από τόνους φασολάδας ( Να σημειωθεί ότι τα φασόλια είναι ό,τι πιο αποτελεσματικό για την δημιουργία αερίων). Αυτή ουσιαστικά είναι πολλές κλανιές μαζί που φεύγουν την ίδια στιγμή.... Διαφορετικά μια διακεκομμένη κλανιά κάπως έτσι -------- μοιάζει ουσιαστικά σαν πυροβολισμός ένα πράγμα.... εδώ ωστόσο οι επιστήμονες του ναού δεν έχουν καταλάβει κατά πόσο θανατηφόρα και βρωμερή είναι αυτή η κλανιά....
Για το τέλος σας αφήσαμε την πιο απαίσια κλανιά του κόσμου....
Την Υγρή: Ω ναι αυτή η δυσάρεστη κλανιά που σας φέρνει πάντα σε δύσκολη θέση... Είναι αυτή που μαζί με τα αέρια απελευθερώνει και μικρές σταγόνες ακατονόμαστου υγρού που δημιουργεί στο λευκό σώβρακο Μινέρβα, έναν καφετί λεκέ. Το ρήμα που ακολουθεί αυτή την λέξη είναι το Εχεκλάνω... τον όρο τον ακούσατε πρώτη φορά από τον Jack Black και τον λατρέψατε.
Κοινά Χαρακτηριστικά: Όλες οι κλανιές ανεξαιρέτως έχουν κάποιο κοινά χαρακτηριστικά αυτά είναι.... 1. Εμφανίζονται πάντα μα πάντα την πιο ακατάλληλη στιγμή... Δηλαδή εκεί που χορεύεις, εκεί που κάνεις σεξ, ενώ είσαι στη δουλειά κτλ... Κυρίως όμως όταν είσαι με άλλα άτομα στον ίδιο χώρο και δεν μπορείς να βρεις ανακούφιση. 2. Συσσωρεύονται σε μια ενωμένη κλανιά την οποία όταν την αμολάς τραντάζεται το σύμπαν, ενώ με βάση τον νόμο του Μέρφυ είναι ικανές να δημιουργήσουν μια νέα ήπειρο ανάμεσα στην Ασία και στην Ευρώπη. 3. Αν δεν τις αμολήσεις δεν θα μπορέσεις ποτέ να ξεφουσκώσεις. 4. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν θα μπορούσε ο οργανισμός να ζήσει χωρίς αυτές και γιατί να μην υπήρχε ένα διαφορετικό πεπτικό σύστημα. 5.Δεν μπορούν να κρυφτούν, γιατί είτε θα ακουστούν είτε θα της πάρουν μυρωδιά.
και για να μη ξεχνιόμαστε ας πούμε και ένα μικρό ποιηματάκι για τους μικρούς μας φίλους.
Ω Κλανιά μου δυνατή... Βρωμερή και τρυφερή του έντερο μου εκκενώνεις και την κοιλίτσα ξεφουσκώνεις.
Πότε είσαι εκκωφαντική που και που αθόρυβη. Όταν τρώω φασολάδα σε ακούει όλη η Ελλάδα.
Όταν θέλω να σε δω δεν ξέρω που να πάω να κρυφτώ. Σε μισώ και σε λατρεύω και τον πόνο μου γιατρεύω.
Ω υπέρτατη πορδή για σένα γράφω την ωδή. Για να δεις πως μας ενώνεις και τον πόσο μας καυλώνεις.
Ειδική μνεία να γίνει στο μοναδικό παιχνίδι που μπορείς να παίξεις με τις πορδές. Το γνωστό σε όλους Πυροκλάνι... παρακαλούνται τα παιδάκια να μη το δοκιμάσουν στο σπίτι και ποτέ γενικότερα στη ζωή τους. Χρειάζεστε απλά έναν αναπτήρα :
αν δεν προσέξετε όμως θα καταλήξετε έτσι :
Το παρόν ποστ είναι αφιερωμένο στον τύπο πίσω μας που έκλανε όλο το βράδυ στο Beach Complex Festival στον Αρμενιστή και παραλίγο θα μας έριχνε... νεκρές στο πάτωμα.
Το πρωί δεν τρώω, γιατί την σκέφτομαι, το μεσημέρι δεν τρώω, γιατί την σκέφτομαι, το βράδυ δεν κοιμάμαι, γιατί πεινάω.
Έγραψα το όνομά σου στην άμμο και το έσβησε το κύμα, το χάραξα στα δέντρα και το έσβησε ο χρόνος, το έγραψα στο τζάμι και το πήρε η βροχή, το έγραψα στ' αρ**δια μου και ησύχασα.
Κοιτάζω τ' αστέρια και βλέπω εσένα, κοιτάζω τον ήλιο και βλέπω εσένα, κοιτάζω το φεγγάρι και βλέπω εσένα, κάνεις λίγο στην άκρη σε παρακαλώ;
... και να ενωθεί η φυλή μας με ακόμη έναν γάμο. Θέλω τα παιδιά μας να έχουν τα μαύρα μαλλιά σου και το λευκό μας δέρμα. Θέλω να δοκιμάσουμε όλες της Ελληνικές, της Αρμένικες, της Ποντιακές και Αμερικάνικες στάσεις του Σεξ. Θέλω οι γιοί μας να έχουν την φωνή σου και να αγωνίζονται για τις φυλές μας. Θέλω να γεννήσουμε τους Τραντέλλενες του Πόντου και της Αρμενίας. Η φωνή σου κάθε φορά μου αφυπνίζει το DNA και κάνεις τις κραυγές των προγόνων μας πιο δυνατές και τον πόνο πιο ζωντανό. Θέλω να σε κάνω βασιλιά στο Βασίλειο της Καφροδίτης και να ξεσκιζόμαστε στο σεξ κάθε μέρα. Θέλω να σε ξυρίσω γιατί το τραγόμουσό σου μου χαλάει την αισθητική. Βασικά θέλω να βγάλουμε τα μάτια μας και να ξεσκιστούμε.... ....τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα ξέχνα όλα τα παραπάνω σε γουστάρω μόνο για τη φωνή σου και το ταλέντο σου, έλα να κάνουμε απλά σεξ και να θυσιάσουμε το σπέρμα σου στην Θεά. Τώρα αν κάτσει φάση κάνουμε και γιους θα είναι και γαμώ. Serj Tankian απλά ότι και να πω για τα τραγούδια σου είναι λίγο.
πφ.. anyway Serj νομίζω κατάλαβες τι θέλω από εσένα και τι θέλω από τα άτομα που γάμησαν τις φυλές μας.
and in case you are Turkish and you are reading this post I deidicate this part of the song to your tribe :
I loved you Yesterday, before You killed my family.
και ο λόγος που έγραψα αυτή την Καφρωδή στον Serj Tankian είναι το νέο του τραγούδι που εντελώς συμπτωματικά ξεσκίστηκαν να παίζουν οι Άθλιοι Γιοί του 1055rock.
SERJ TANKIAN LYRICS
"Empty Walls" Your empty walls... Your empty walls... Pretentious attention Dismissive apprehension Don't waste your time, on coffins today When we decline, from the confines of our mind Don't waste your time, on coffins today Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication I want you To be Left behind those empty walls Taunt you To see From behind those empty walls Those empty walls When we decline, from the confines of our mind Don't waste your time, on coffins today Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication I want you To be Left behind those empty walls Taunt you To see From behind those empty walls Want you to be Left behind those empty walls I taunt you To see From behind those empty walls From behind those empty walls From behind those empty walls The walls From behind those empty walls I loved you Yesterday, before You killed my family. Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication Don't you see their bodies burning? Desolate and full of yearning Dying of anticipation Choking from intoxication I want you To be Left behind those empty walls Taunt you To see From behind those empty walls Want you to be, left behind those empty walls Taunt you To see From behind those empty walls From behind those empty walls From behind those those fucking walls From behind those goddamn walls Those walls... Those walls...
Και για να μη ξεχνιόμαστε ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!
H μαλακία με τα blogs είναι ότι όταν έχεις την έμπνευση(=είσαι μεθυσμένη)δεν μπορείς να γράψεις γιατί κυρίως είσαι μεθυσμένη και επίσης δεν έχεις μαζίς στο κωλόμπαρο το laptop.Γι αυτό αποφάσισα τώρα να γράψω κάτι από αντίδραση κι ας μην είναι εμνευσμένο έτς επειδή μπορώ(είναι ο ίδιος αδιευκρίνιστος λόγος που κάνει τους άντρες να πηδάνε γκόμενες που δεν γουστάρουν επειδή απλά τους την πέσανε)
Το καλοκαίρι έφτασε Εμπρός βήμα ταχύ Εμπρός ν αμολύσουμε Τα πατσοκοίλια στην ακτή
Πόση κυταρίττιδα χωρεί σε ένα κύμα Πόσο τοπικό πάχος να φάει μια μαρίδα
Ω Υπέρτατη Θεα Καφροδίτη Κάνε με τα μάγια σου Να βρω εγώ ένα δύτη Που τ αργασμένα χέρια του μπορούν να γίνουν καταφύγιο για κάθε γυναίκα.
Κατόπιν παρακλήσεων και ικεσιών από πολλούς πιστούς της Αιώνιας Καφροδίτης οι Ιερές της Δούλες σε αγαστή συνεργασία με την υπερπολύτιμη Μαρία,έτερη άξια ακόλουθο και Ιερή Πόρνη,αποφάσισαν να προσφέρουν στη Θεά μια Ωδή σ ένα έδεσμα που πολύ το γουστάρει όταν της το προσφέρουν σαν Θυσία...
Το τζατζίκι σαν το βλέπω Σαν η μπόχα του μυρίσει Σίγουρα δεν περιμένω Και το μάτι μου γυαλίζει Βίαια παίρνω το ψωμί Και κόβω ένα κομμάτι... Γιαούρτι,σκόρδο τρυφερό Μαζί με λίγο αγγούρι Κάνουν τρελό συνδυασμό Που σκάει και γαϊδούρι... Ρίξτε με σαν τον Οβελίξ Σ ένα κουβά τζατζίκι Γιατί μα τον Τουτατή Ούτε ο Πανοραμίξ Βρήκε τόσο καύλα συνταγή Στην τελική Tι περίμενες από Γαλάτη Δρυίδη?
το παρακάτω βίντεο δεν έχει κανένα νόημα πράγμα που το καθιστά ιδανικό για το ποστ αυτό
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι πριν γίνει πολύ βρωμερό το θέμα.ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ!!!Δεν υπάρχει λόγος να τρως αν το φαγητό δεν έχει περίσσεια κρεμμυδιού.Το Κρόμμυον το Βρώμιον ήταν δημοφιλές και στους ενδόξους ημών αρχαίους προγόνους.Οι οποίοι μετά μασούσαν κλωναράκια μαϊντανού γιατί δεν είχανε trident.Επίσης μασούσαν και φύλλα δάφνης για να μαστουρώνουν αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία(Πυθία ιερή δούλα rulz!!!).
Κρεμμύδι μου,κρεμμύδι μου με τα πολλά σου φύλλα Πόσους βολβούς σου άραγε να σου χω φάει η σκύλα? Η γεύση σου η βρωμερή κι η κοσμική σου μπόχα Αν και σε έφαγα εχτές στο στόμα μου είν ακόμα Πλάι στο κοψιδάκι μου με λίγο τζατζικάκι Σε γεύομαι κι αδύνατον να βρω ένα γκομενάκι Σ αισθάνομαι σαν ρεύομαι στην κάθε αναπνοή μου Κι η βρώμα σου αδυσώπητα στοιχειώνει το κορμί μου Είσαι όμως ασύμφορο μικρό μου κρεμμυδάκι Τσιχλίτσα δεν σε απωθεί,μονάχα κλωναράκι Είναι γνωστό από π.Χ του μαϊντανού ο κλώνος Πως κάνει πέρα την οσμή για λίγο πάλι όμως Όπου και όταν σε θωρώ το μάτι μου γυαλίζει Και η κοινωνική ζωή μου ΓΑΜΙΕΤΑΙ...
Να σημειωθεί ότι το παραπάνω ποίημα δεν θα μπορούσε να πραγματωθεί αν δεν υπήρχε η γενναιόδωρη προσφορά της Μαρίας που με την καφρίλα της και τις απεριόριστες ικανότητες στην ομοιοκαταληξία έδειξε το δρόμο.Μαρία είσαι κι εσύ Ιερή Δούλα και άξια άθλια κόρη.
