Train "trip" to Sonisphere

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς είχε η Dannossiel την φαεινή ιδέα να πει "Πάμε στο Sonisphere της Βουλγαρίας" και να της πω " Πήγαινε εσύ και εγώ θα έρθω μαζί σου για να δω τη φίλη μου τη Μιχαέλα".

Η διαδρομή:

Έτσι και έγινε και ο εφιάλτης ξεκίνησε. Μέσα σε ένα βαγόνι του ΓΑΜΟΣΕ με άλλα 118 άτομα. Στην πλειοψηφία τους Έλληνες Μεταλάδες και πολύ λιγότεροι Ρομανογυφτοβουλγαροι. Αφού παστωθήκαμε σαν τις σαρδέλες ξεκινήσαμε το μαρτυρικό ταξίδι προς τα σύνορα. Η αλήθεια είναι ότι γνωρίσαμε πολλά ενδιαφέροντα άτομα (δύο). Αφού πρότινος ξήλωσα από τις θέσεις μας μια ολόκληρη οικογένεια Ρουμανογυφτοβουλγαρων ταλαιπωρημένων ανθρώπων βρήκαμε θέσεις για τους κώλους μας. Το τρένο - κονσέρβα στα σύνορα αυξήθηκε και οι κακόμοιροι μεταλάδες μπορέσαν να απλώσουν τα φιλήδονα κορμιά τους και να φθάσουμε επιτέλους στην πάλαι ποτέ κομουνιστική πρωτεύουσα της Βουλγαρίας με τα ποτισμένα με κατουρλίλα ρουθούνια μας.

Οι ενδιαφέροντες τύποι και το πόδι της γύφτισσας γιαγιάς που φορτωθήκαμε.

Στην επιστροφή προετοιμαστήκαμε ψυχολογικά για να βιώσουμε την ίδια τραγικότητα. Ωστόσο βρεθήκαμε προ εκπλήξεως όταν είδαμε την ίδια ξηλωμένη ταλαίπωρη οικογένεια και ένα άδειο τρένο που όμως βρομούσε το ίδιο. Στο ταξίδι της επιστροφής γνωρίσαμε επίσης ενδιαφέροντα άτομα (δύο και όχι τα ίδια). Το άνετο ταξίδι μας στιγματίστηκε απο την φυσική τάση του τρένου να σταματάει όπου έβρισκε σταθμό ή έστω δείγματα ανθρώπινου πολιτισμού (ακόμη και αν αυτά ήταν πόλεις φαντάσματα). Αισίως μετά απο 25 στάσεις φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη.

Σε γενικές γραμμές μπορέσαμε να κάνουμε ένα ταξίδι στο παρελθόν και εν μέρει να κατανοήσουμε τον τρόπο μεταφοράς των Εβραίων προς τα πάρκα αναψυχής του Αουσβιτς και των Ινδών προς την επαρχία Παντζάμ.

Η συναυλία:

Στη συναυλία παρευρέθηκε μόνο η ηρωική Dannossiel.

Το στάδιο:

Η συναυλία έγινε στο στάδιο Vasil Levski και όχι στο Vasilevski που νομίζαμε. Η προσέλευση ξεκινούσε απο τις τρείς και στην είσοδο μπορεί να μη σου έλεγαν που κάθεσαι αλλά φρόντιζαν να σου πάρουν κάθε μπύρα και ομπρέλα που κουβαλούσες μαζί σου (κάτι που εγώ ήξερα αλλά δεν μπορούσα να το πω χάρη στην έλλειψη roaming της Dannossiel). Στο στάδιο έβλεπες οικογένειές Βούλγαρων που πήγαν με τα παιδιά τους λες και θα ακολουθούσε παιδική παράσταση. Οι Βούλγαροι ήταν τόσο ήσυχοι που δεν έπεσε ούτε λίγο ξύλο οπότε ίσως δικαιολογείται και η παρουσία των παιδιών στον χώρο. Οι γενναίοι Έλληνες που πήγαν στην αρένα με σκοπό να δημιουργήσουν καυτά mosh pits απέτυχαν εν μέρει, αλλά είχαμε μερικά ωραία πλάνα με Ελληνικές σημαίες.

1η Ημέρα

Το γεγονός ότι ήταν τέλη Ιουνίου δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι και καλοκαιρινός ο καιρός στη Σόφια. Έτσι την πρώτη ημέρα φάγαμε χαλάζι υπό τους ήχους του Symphony of Distruction των Megadeth. Ειδική μνεία γίνεται στον ατρόμητο άνιωθο που έβγαζε σιγά σιγά τα ρούχα του για να παραμείνει ολόγυμνος και να ξαπλωθεί στη μέση της αρένας εν μέσω σφοδρής χαλαζόπτωσης και χειροκροτημάτων.

ο άνιωθος επι τω έργω

Αφού υποστήκαμε τους Slayer προετοιμαστήκαμε για τους Metallica.Ευτυχώς o Hetfield ήταν αρκετά τεράστιος ώστε να διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού από το σημείο που καθόμασταν. Ωστόσο οι γιγαντοοθόνες κάναν πιο εύκολη την παρακολούθηση της συναυλίας και ένα μεγάλο ερωτηματικό σχηματίστηκε στο κεφάλι μας: Γιατί δεν καθίσαμε σπίτι μας να το δουμε; Εκεί τουλάχιστον δεν θα ήμασταν παγωμένοι και υγροί.

Εγώ παράλληλα τσέκαρα στο twitter απο το σπίτι της Μιχαέλας, τα δρώμενα της συναυλίας προσευχόμενη να νικήσει η Ελλάδα, να μη πάθει πνευμονία η Dannossiel και να έρθει επιτέλους η ώρα να κοιμηθώ.

Αποκορύφωμα της βραδιάς η εμφάνιση όλων μαζί των BIG 4 στη σκηνή μετά απο το κάλεσμα του Hetfield για να τραγουδήσουν το Am I Evil των Diamond Head.

2η Ημέρα

Πλέον προετοιμασμένοι για κάθε καιρικό φαινόμενο και με πολλές σακούλες ελληνικού σουπερ μαρκετ να βάλουμε στα πόδια μας, φθάσαμε στο στάδιο.

Very Professional

Προσπαθήσαμε να μπούμε απο άλλη είσοδο για να κάτσουμε στις στεγασμένες θέσεις αλλά αποτύχαμε. Μπήκαμε απο την σωστή είσοδο και συνειδητοποιήσαμε ότι οι θέσεις μας ήταν στεγασμένες έτσι και αλλιώς πράγμα που δεν το ξέραμε την πρώτη ημέρα. Εννοείται ότι την δεύτερη ημέρα δεν έβρεξε οπότε απολαύσαμε το υπερθέαμα των Manowar που ήρθαν απο την Αμερική για να πουν 4 τραγούδια. Για κάποιο περίεργο λόγο το κοινό απο κάτω δεν το θεώρησε επαρκή λόγο για γιουχάρισμα και περίμεναν αμέριμνοι να δουν τους Rammstein.

Άλλοι δεν το είχαν σκεφτεί τόσο καλά.

Οι Rammstein προσέφεραν απίστευτο θέαμα με πυροτεχνήματα, φόνους, σπερματοχυσίες και απώλειες λοιπών σωματικών υγρών όπως αξίζει σε κάθε γκρουπ που έχει την ευλογία της Θεάς Καφροδίτης. Ο πληκτράς τους στο τέλος ανέβηκε σε φουσκωτό και έκανε boat crowd surfing, ενώ ο κόσμος του πετούσε μπουκάλια μπύρας τα οποία ευθαρσώς άνοιγε και έπινε. Το μόνο παράπονο μας είναι οτι δεν ακούσαμε το Engel. Θα θέλαμε πολύ να πάμε να τους δούμε στην Αθήνα που επιτέλους θα καεί όπως της αξίζει.

Η πόλη

Η πόλη είχε γεμίσει με άτομα από όλο τον κόσμο με κοινό σημείο τα t shirts με metal λογότυπα. Σε κάθε γωνιά υπήρχαν mcdonalds και Έλληνες μεταλάδες. Πολύ ζηλέψαμε που είχε KFC και Dunkin Donuts είναι η χαρά κάθε αμερικλανόπληκτου και η κατάντια του κομμουνισμού. Είμαστε σίγουρες οτι η Αμερική ήθελε την κατάρρευση του, για να γεμίσει τις χώρες με αυτές τις αλυσίδες.

McDonald Τσέπης στον σταθμό των τρένων.

Εντύπωση μας έκανε ότι παντού υπήρχαν παγωτατζίδικα, μαγαζάκια τύπου περιπτέρου που πουλούσαν πίτσες, τυροπιτάκια και ξηρούς καρπούς.

1,50 Λέβα (75cents) για ένα κομάτι υπερτεράστιας πίτσας

Ενώ οι τηλεφωνικοί θάλαμοι - ανθοπωλεία έδιναν μια χρωματιστή πινελιά στους δρόμους.

Τηλεφωνικός θάλαμος - ανθοπωλείο.

Όχι τσιγάρα εδώ φίλε, πιο κάτω.

Όχι εδώ ρε πιο κάτω.

Εγώ έχοντας το σύνδρομο "θα δοκιμάσω όλες τις τοπικές γεύσεις" κατέληξα να τρώω σούσι για πρωινό, πίτσα, κινέζικο, kfc και ντονέρ για μεσημεριανό (Παρόλο που μείναμε μόνο 2 μεσημέρια στη πόλη). Τελικά η κουζίνα τους μοιάζει πολύ με την δική μας. Παράλληλα κατάφερα να τρομάξω τον μόνο Ιάπωνα τουρίστα που ήρθε για το sonisphere μιλώντας του ενθουσιασμένη Ιαπωνικά και αφήνοντας τον μαλάκα να με ρωτάει "Γιατί μιλάς ιαπωνικά;"... (το ίδιο θα κάναμε και εμείς αν σε επίσκεψη μας στην Κορέα συναντούσαμε Ιάπωνα να μας μιλάει ελληνικά).

Όταν σου λέω κάτω το εννοώ.

Κάθε δεύτερο μαγαζί ήταν παπουτσάδικο, τα καταστήματα με ρούχα ήταν για ασθενικές - ανορεξικές εφήβους αν και είδαμε αρκετές ευτραφείς Βουλγάρες (οι πιο πολλές μεγαλύτερης ηλικίας).

Bulgaria's nex top model.

Οι άνθρωποι:

Με εξαίρεση των ατόμων που μας φιλοξενήσανε και τους ευχαριστούμε πολύ, η συντριπτική πλειοψηφία των Βούλγαρων είναι αγενείς, αργοί και δεν μιλάνε Αγγλικά. Είναι φανερό ότι ο κουμμουνισμός τους κατέστρεψε. Μόνη όαση μέσα στη μιζέρια μας ήταν ο ιδιοκτήτης του Sushi Bari Oki Sushi.

Sushi for breakfast! Hell Yeah!

Επίσης όποιος περιμένει ξανθούς γαλανομάτες (τεράστιους σλάβους) να πάει στο Exit Festival στη Σερβία, γιατί οι περισσότεροι Βούλγαροι είναι μελαμψοί, με όχι κολακευτικό τρόπο, όπως οι γύφτοι. {εγώ τους βρήκα τεράστιους, η Dannossiel τους βρήκε κοντούς}.

Τα κτίρια:

Τα περασμένα κομμουνιστικά τερατουργήματα δεν εμπόδισαν την ομορφιά των μικρών νεοκλασικών κτιρίων. Το κέντρο της Σόφιας είναι πολύ πιο ευρωπαϊκό απο αυτό της Θεσσαλονίκης. Μας έκαναν εντύπωση οι μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι (πάρκα, πλατείες, δρόμοι), η έλλειψη αυτοκινήτου απο το κέντρο (ωστόσο δεν ξέρουμε αν αυτό έγινε επειδή οι Βούλγαροι δεν έχουν αμάξια), τα άσχημα τραμ και λεωφορεία, ενώ σε πολλά σημεία νιώσαμε ότι βρισκόμασταν στην Ελλάδα λόγω της δυνατής παρουσίας των Ελληνικών επιχειρήσεων στη πόλη.

Εμπορική απέναντι στον Γερμανό.

Cosmote?

Τα περίχωρα της πόλης κοσμούνταν από τις εργατικές κατοικίες του κομμουνισμού που παρόλη την φτώχεια του εξωτερικού τους, είχαν σε κάθε μπαλκόνι δορυφορική. Η Μιχαέλα που με φιλόξενησε είπε ότι πολλά σπίτια απο μέσα είναι πολύ όμορφα και ας μη φαίνεται απ' έξω.

Κατοικίες στα περίχωρα.

Τα κανάλια:

Αφού δεν πήγα στη συναυλία είδα τηλεόραση....Μου έκανε εντύπωση το κανάλι που έπαιζε μόνο κωμωδίες, μόνο ταινίες sci fi, μόνο folk μουσική, μόνο balkan music, το βουλγάρικο MAD, το κανάλι του Κυριακού που φαινόταν καλύτερο από αυτό της Ελλάδος, το MTV που σίγουρα ήταν καλύτερο καθότι Αγγλικό καθώς και η τραγικότητα της μεταγλώττισης των ταινιών. Μου ήταν τραγικό να βλέπω τον Οράτιο να μιλάει βουλγάρικα στο CSI Miami.

Συμπεράσματα:

1. Δεν ξαναπάμε με τον ΓΑΜΟΣΕ στη Βουλγαρία.
2. Οι Βούλγαροι έχουν καλύτερες συναυλίες και φεστιβάλ.
3. Οι Βούλγαροι ακούν ΟΛΟΙ Μέταλ
4. Η πόλη βρωμάει MCdonald
5. Παντού πουλιέται Αριάνι (κάτι που σαν πόντιοι εκτιμάμε).
6. Δεν υπάρχουν πουθενά ταμπέλες στα Λατινικά μια που όλοι μπορούμε να διαβάσουμε το Κυριλλικό αλφάβητο.
7. Δεν ήμασταν οι μόνοι Έλληνες που εντυπωσιαστήκαμε με την είσοδο της ταβέρνας 13 stairs
8. Προσοχή στα πατώματα, στα πεζοδρόμια, στους δρόμους και στις πλατείες.
9. Οι Βούλγαροι ταξιτζήδες είναι το ίδιο άθλιοι με τους δικούς μας, σε κλέβουν νόμιμα εκτυπώνοντας φουσκωμένη απόδειξη.
10. Ο Stoyan και o Enzo είναι οι καλύτεροι ταξιτζήδες και αν χρειαστείτε ταξί ενημερώστε μας.
11. Στα καταστήματα μας έλεγαν να προσέχουμε για πορτοφολάδες ωστόσο γενικά νιώσαμε ασφαλείς.
12. Το Metal μας φέρνει πιο κοντά.

Θα ξαναπηγαίναμε στη Βουλγαρία για συναυλία;

Ναι...και αν δεν ήταν η Kavarna τόσο μακριά θα πηγαίναμε και στο Kavarna Festival.

Που αλλού μπορείς να κάνεις τόσα πολλά ξοδεύοντας τόσα λίγα;

Όμηρε αν διαβάζεις αυτό το πόστ κάνε μας σχόλιο.

Μπαμπά στείλε λεφτά να πάω Rammstein.

Προσοχή ακολουθεί επίθεση ελληνικών προιόντων:

Ο πωλητής μας μιλούσε στα Ελληνικά.

Γύρος Σουβλάκι Σάντουιτς...Ελληνάρας

Τι να πω εγώ δεν τα τρώω αυτά.

Ούτε αυτά

ούτε αυτά.

αυτά ναι.

Κάλας... ούτε καν στον κόπο να αλλάξουν την συσκευασία στα αγγλικά;

Αυτοί το παρακάνανε στη μετάφραση. Μετά τον Uncle Ben
τώρα και ο Uncle Statis.

Παντού υπάρχει ένας κουμπάρος.

10 Σύνδρομα των Παραθεριστών

Να ξεκινήσουμε αναφερόμενες στις φυλές των παρεθεριστών,των οποίων τα σύνδρομα αναλύονται στην παρούσα ανάρτηση.Έτσι έχουμε αυτούς:

α)που έχουν εξοχικό

β)που κάνουν οργανωμένο camping

γ)που κάνουν ελεύθερο camping

Στην πρώτη κατηγορία παρατηρούνται συχνότατα τα κάτωθι σύνδρομα:

1.Το σύνδρομο"δεν είχα εξοχικό για πολλά χρόνια".Τα συμπτώματα είναι ότι κάθε μέρα θάλασσας θεωρείται ως αγαθό που πρέπει να αξιοποιείται στο μέγιστο βαθμό ώστε να δρέπονται τα μέγιστα ωφέλη.Αυτό επιτυγχάνεται κάνοντας 4 μπάνια το πρωί και 4 το απόγευμα ακόμη και αν έξω λυσσομανάει η Κατρίνα και χτες κοιμήθηκες με μάλλινη κουβέρτα.Η αίσθηση αυτή εξακολουθεί να σε διακατέχει ακόμα κι αν έχεις αποκτήσει εδώ και 10 χρόνια το δικό σου εξοχικό και δεν σε φιλοξενούν πια οι κουμπάροι σου.Είναι η λεγόμενη θεώρηση της θάλασσας ως καθήκον και ο νόμος των 1000 απλωτών ανά μπάνιο.

2.Το σύνδρομο"τώρα που έχω εξοχικό ας το χαρώ λίγο".Αυτό σημαίνει ότι τα επόμενα 36 χρόνια δεν πρόκειται να πας πουθενά αλλού αφού έτσι κι αλλιώς"πουθενά δεν είναι σαν τη Χαλκιδική".

3.Το σύνδρομο "θέλω να βγαίνω γυμνός στο μπαλκόνι να κρεμάω την πετσέτα".Ωφείλεται σε μια ήπια μορφή ψευδαίσθησης που σε οδηγεί να πιστεύεις ότι στη βεράντα του εξοχικού σου δεν σε βλέπει κανείς από τα γύρω σπίτια του οικισμού.

4.Το σύνδρομο "θέλω να πάρω εξοχικό να ηρεμώ στη μοναξιά μου ερχόμενος σ επαφή με τον εαυτό μου".Βέβαια για κάποιο λόγο πάντα καταλήγεις να φιλοξενείς άλλα 10 ζευγάρια ή 12 ξαδέρφια σου ακόμη κι αν πηγαίνεις για το διήμερο.

5.Το σύνδρομο "του παλιού εξοχικού".Το χεις πάρει πριν 20 χρόνια και ακολουθείς το μότο φτιάξτο μόνος σου.Περνάς κάθε καλοκαίρι χτίζοντας,επισκευάζοντας,προσθέτοντας...Όταν τελειώσεις(μετά 20 χρόνια)συνειδητοποιείς ότι έχεις περάσει κάθε καλοκαίρι δουλεύοντας και στην τελική δεν σ αρέσει καν το αποτέλεσμα.

6.Το σύνδρομο "θέλω να πάρω εξοχικό στη μέση του πουθενά".Όσο πιο ησυχαστήριο το θες τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να διαπιστώσεις ότι μπορεί να σαι στη μέση του πουθενά αλλά λίγο πιο κάτω είναι ένα trendy-super hot 24 ωρο beach bar.

Στη δεύτερη κατηγορία των θιασιωτών του οργανωμένου κάμπινγκ απαντά το κάτωθι σύνδρομο του:

7."Δεν είχα ποτέ εξοχικό αλλά έχω νοικιάσει ένα κομμάτι γης 10Χ10,έχω βάλει πάνω ένα τροχόσπιτο και το χω κάνει κουκλίτσα με τις ημιμόνιμες επεκτάσεις για το κουζινάκι,την τουαλετίτσα,το νεροχυτούλι κλπ..".Το όλο αποτέλεσμα θυμίζει μεθυσμένη ταινία τρόμου στο Δενδροπόταμο(περιοχή με τσαντήρια στη Θεσσαλονίκη.)

Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν οι ενθουσίωδεις οπαδοί του ελεύθερου κάμπινγκ που πάσχουν από το σύνδρομο του:

8. "θέλω διακαώς επιστροφή στη φύση και είμαι παράλληλα τσιγκούνης ή φτωχός και γι αυτό δικαιούμαι να χέζω σε όποιο μέρος έχει πάνω από 5 δέντρα μαζεμένα."

Τέλος υπάρχουν μερικά σύνδρομα που χαρακτηρίζουν γενικά το νεοέλληνα,ανεξαρτήτως προτιμώμενης παραθέρισης τα οποία είναι:

9.To σύνδρομο του "παίρνω αμάξι να πάω στη θάλασσα που απέχει 3 λεπτά από όπου βρίσκομαι".Αποτέλεσμα μερικοί να καταφέρνουν να κάνουν μπάνιο ΜΕ το αμάξι,πλένοντας ταυτόγχρονα και το όχημα.

10.Το σύνδρομο του"κουβαλάω μαζί μου 3 ψυγειάκια με σάντουιτΖ κι αναψυκτικά,δεύτερα μαγιώ,μπουκάλια με γλυκό νερό να ξεπλυθώ,2 ομπρέλες,σταυρόλεξα,ράδιο κλπ ".Και όλα αυτά παρόλο που τα παιδιά μου ειναι 34 χρονών,δεν σκοπεύω να περάσω τη μισή μου ζωή στην παραλία και το σπίτι μου απέχει από τη θάλασσα 2 λεπτά με αργό περπάτημα.

Η Θεά Κάφροδίτη εύχεται ταχεία ανάρρωση σε όσους Άξιους Πιστούς πάσχουν από συμπτώματα απορρέοντα από τα καλοκαιρινά σύνδρομα.

Τέλος ζητούμε τη συνεργάσια σας στον εμπλουτισμό της λίστας ώστε τα σύνδρομα να καταγραφούν στο σύνολο τους.

CLUB "Aβερωφ" ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ SUMMER TREND!!!!

Από φέτος το καλοκαίρι έρχεται ακόμη μια επιλογή για glamorous event (οπως τα αποκαλουν οι ψωνισμένες και καρβουνιασμενες απο το σλαριουμ πρωινομεσσημεροαπογευματατζουδες)να προστεθει στη σωρεία αλλων τετοιων ηλιθιων εκδηλωσεων.

Το θωρικτο αβερωφ που παλαιοτερα για καποιον αδιευκρινιστο λογο λειτουργουσε ως μουσειο τωρα αλλαζει πορεια και ταρασσει για τα καλα τα νερα τις νυχτερινης διασκεδασης της Αθηνας. Συντομα μαλιστα θα σαλπαρει και για αλλα λιμανια της ελλαδος καθως ειναι μεγαλος ο αριθμος των σαχλοτρεντυ που θα ποδοπατησουν τα miss sixty τους αρκει να πιουν ενα κοκτειλ πανω στο καταστωμα η να λυκνιστουν σε ρυθμους r n b πανω σε κανα κανονι του..

Εξαλλη παρακουλουθει η κοινη γνωμη την καταντια του ελληνικου κρατους. Οι πιο ανωμαλοι ,οπως εγω, αναρωτιομαστε πως και εμεις ΤΑ λαμογια δεν το χαμε σκεφτει πιο νωρις να νοικιαζουμε τουσ ιστορικους μας τοπους για τετοιου ειδους εκδηλωσεις. Να νοικιαζαμε π.χ τον Παρθενωνα για το γαμο του Brad με την Aggelina ή το Λευκο Πυργο για ενα roοf garden party γενεθλιων της Paris Hilton (και μετα την ριχνουμε και απο κει πανω να ησυχασουμε).

Το χειροτερο ομως ρολο τον παιζουν τα μεσημεριανα που εχουν ξεσηκωθει απο το πρωι και ψαχνουν να βρουν ποιος εχει τις ευθυνες για αυτο το κατα τα αλλα ατυχες συμβαν.. εδω γελαμε!!!!! τραγικως μεν αλλα γελαμε.. τωρα μιλαμε σοβαρα? ψαχνουμε για ευθυνες στην ελλαδα? και τις ψαχνουν ποιοι? αυτοι που καθημερινα μας πιπιλιζουν το μυαλο με ενα καρο αχριστες πληροφοριες σχετικα με το γαμο τις καθε ξανθοβαμμενης ξυλοκοτας που μετα απο τοσα κρεββατια που ξαπλωσε βρηκε επιτελους το σωστο εφοπλιστικο ανακλινδρο να ξαπλωσει. Αυτοι που κανανε star ολα τα αποτυχημενα ντεκαπαζ της Αθηνας και των περιχορων με το να τους ρωτανε τη γνωμη τους για τη νεα εισηγηση του υπουργου οικονομικων και να τις κοροιδευουν απο πανω.

I M ON A BOAT LIKE LIO(AND MARIETA)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Η τηλεοραση βλαπτει σοβαρα την υγεια!!!! Εγω σημερα 10 λεπτα ειδα και παραληρω τοση ωρα προσπαθωντας να βγαλω το θυμο μου, την παρανοια μου σε σας που ξερω πως με νοιωθετε ,ασχετως με την AGB (αν οντως υπαρχει και δεν ειναι μονο στα αρρωστα μυαλα των καναλαρχων), και οταν βλεπετε ΤV σας ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι και την κλεινετε η ακομα καλυτερα την βγαζετε απο την πριζα(μη και αναψει καταλαθος και σπαστειτε...

ΥΓ: ΞΑΔΕΡΦΕΣ τονους δε βαζω απεργω....

Αυτοκρατορικές Αϋπνίες

Σάββατο ξημερώματα.Γύρω στις τέσσερις.

Δεν έχεις βγει έξω,δε νυστάζεις,η ζέστη είναι τραγική και δεν έχεις τίποτε καινούριο να διαβάσεις.

Το ξέρεις ότι η τηλεόραση είναι η μόνη λύση.

Κι επειδή έχεις αποστηθίσει πια κάθε διαφήμιση τηλεμάρκετινγκ αναγκάζεσαι να κάνεις το αδιανόητο....Να δεις τηλεταινία στο άλτερ.

Κι επειδή είσαι γκαντεμόσκυλο η τηλεταινία είναι γαλλική.Αφορά στη ζωή της αυτοκράτειρας Σίσσυ κι έχει τον παιχνιδιάρικο τίτλο τσόντας"Σίσσυ,η επαναστάτρια αυτοκράτειρα".

Πέντε πράγματα που έμαθα για τη Σίσσυ από την εν λόγω υποπαραγωγή:

1.Τη γούσταρε ο γιος της ο Ροδόλφος.Τρελό οιδιπόδειο το παλλικάρι.Φταίει λίγο και ο καυλιάρης αυτοκράτορας και πατέρας του που δεν σταματούσε να του μιλάει για το πόσο όμορφη είναι η μάνα του και πόσο πολύ τη θέλει.Αποτέλεσμα να της κάνει το παιδί της σκηνές ζηλοτυπίας και τη μέρα του γάμου του να της διαβάζει ερωτικό ποίημα,που συνέγραψε για κείνη,μετά την απαγγελία του οποίου μάνα και γιος κόντεψαν να φασωθούν.

2.Ο Ροδόλφος πέρα από σαφές οιδιπόδειο είχε και το διασκεδαστικό χόμπυ να σκοτώνει πουλιά,να τα βαλσαμώνει και να τα κρεμάει από το ταβάνι του πριγκιπικού του δωματίου.Την ενασχόληση αυτή ο πατέρας του τη θεώρησε μεγάλη βλακεία ειδικά από τη στιγμή που θα μπορούσε να ασχοληθεί το παιδί με τον εμπλουτισμό της συλλογής από βαρόμετρα που διατηρούσε ο ίδιος.

3.Η Σίσσυ παντρεύτηκε τον πρώτη της ξάδερφο Φραγκίσκο Ιωσήφ που ανήκε στο αυστριακό παρακλάδι του οίκου των Αψβούργων.Το ισπανικό παρακλάδι του οίκου αυτού μας έκανε τη χάρη να σβήσει περίπου εκατόν πενήντα χρόνια πριν(1.700μ.Χ)μιας και οι ενδογαμίες κατέληξαν σε εναν τελευταίο απόγονο,τον Κάρολο τον Β' το Γρουσούζη,που για καλή μας τύχη πέρα από τα χίλια κακά της μοίρας του,ήταν και στείρος.Το προσωνύμιο του επεξηγείται αν σκεφτεί κανείς ότι εννέα στους έντεκα γάμους που προηγήθηκαν στα 200 χρόνια πριν τη γέννησή του ήταν μεταξύ ομόαιμων ατόμων.Ο αυστριακός κλάδος παρόλα αυτά επέδειξε εντυπωσιακή αντοχή στη συστηματική ενδογαμία και το κολύμπι σε μια εξαιρετικά ρηχή γονιδιακή πισίνα άργησε να επφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα της εξαφάνισης του.

Ο Κάρολος ο Β' προφανώς σε ωραιοποιημένη απόδοση γιατί οι ζωγράφοι τότε ήταν γλειφτρόνια.

4.Η Σίσσυ στα γενέθλια του άντρα της του χάριζε πορτραίτα γυναικών που τις προόριζε για ερωμένες του.Ας το παραδεχτούμε.Ήταν η ιδανική σύζυγος.Και στην τελική είδε κι απόειδε με τον άντρα της που πηδούσε μπάζα οπότε σου λέει"εντάξει,κεράτωνε,αλλά κάντο με στυλ".

5.Ήταν ανορεξική και ζυγιζόταν κάθε μέρα.Λυπούμαι αλλά δεν βρίσκω κανένα κοινό σημείο με την εκλαμπρότητα της.

Πρέπει να αναφερθώ τέλος στην ηθοποιό που ερμήνευε το ρόλο της αυτοκράτειρας.Το όνομα της είναι Arielle Domblasle και κατά τη χρονική περίοδο που έγινε η ταινία ήταν τρία στάδια πριν τη γυναίκα γάτα.Μη σου πω ότι τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είναι αυτή η γυναίκα γάτα απλά τρεις πλαστικές μετά την ταινία.Για του λόγου το αληθές:


























Άξιοι πιστοί εσείς βλέπετε την ομοίοτητα?

10 Άθλιες Ατάκες από Άθλιους Άντρες

Ύστερα από χρόνια τραυματικών εμπειριών και κατάρτισης στα μπαράκια και στον υπόκοσμο αποθησαυρίσαμε ένα απόσταγμα σοφίας και υπέρτατης μαλακίας.

Σας το παραθέτουμε σε συμπυκνωμένη μορφή λίστας ώστε να νιώσετε καλύτερα γι αυτά που ακούτε κι εσείς καθημερινά,γι αυτά που κατά καιρούς ίσως έχετε πει και να καταλάβετε ότι υπάρχουν και χειρότερα.

Οι ατάκες που ακολουθούν είναι αληθινές και όχι αποκυήματα της νοσηρής μας φαντασίας.
Απομακρύνετε λοιπόν τα παιδιά και βάλτε ένα γουίσκι.


1.Ατάκα:"Μόνο εσένα έχω αγαπήσει....Και άλλες δύο"
Τύπος άντρα:Δεκαεξάχρονος με άπειρη εμπειρία ζωής που προσπαθεί να ρίξει την πρώην του.
Αντίδραση:Δεν υπάρχει καν λόγω προσωρινής παραλυσίας του δεξιού μέρους του εγκεφάλου.


2.Ατάκα:"Θα σ'αγαπώ για πάντα....'Οπως τη γιαγιά μου που πέθανε"
Τύπος Άντρα:Ψωνισμένος γκόμενος που νομίζει ότι θα ναι αξεπέραστος. Πολύ μακάβριος και λίγο σπασμένος που δεν σε πήδηξε ποτέ.
Αντίδραση:Δεν το κάνεις ποτέ μαζί του και καις το γράμμα στο οποίο γράφει τα άνωθεν.




3.Ατάκα:"Τα μάτια σου είναι υπέροχα. Ταιριάζουν πολύ με τα μαλλιά σου... Το έκανες για μένα αυτό. Το ξέρω."
Τύπος άντρα:Αγνώστου ταυτότητας μεθυσμένος σε μπαρ. Συν τοις άλλοις σου λέει ότι είναι άφθαρτος με μνήμη διάρκειας δύο μηνών.
Αντίδραση:ΤΙ?και ελπίζεις να το είπες από μέσα σου ώστε να μην το επαναλάβει. Ή ελπίζεις να σαι το ίδιο μεθυσμένη μ αυτόν οπότε κι ακούς ό,τι να ναι.


4.Ατάκα:"Θυμάμαι αυτό που είπε ο παπάς. Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών. Εγώ προσδοκώ τη μέρα που θα σε ξαναδώ"
Τύπος Άντρα:Ο άνωθεν άφθαρτος.
Αντίδραση ξαδέρφης που δεν ακούει τι σου λέει:"Τουλάχιστον αυτός που σου την πέφτει φαίνεται νορμάλ"


5.Ατάκα:"Έχεις το μοιραίο πάθος της αισθησιακής θηλυκότητας που χω δει μόνο σε γυναίκες στην Αργεντινή".
Τύπος Άνδρα:Μεθυσμένος, ψευτοκουλτουριάρης, ψαγμένος και καλά που θέλει να γίνει ο συνταξιδιώτης σου στη ζωή
Αντίδραση:"Nαι,ευχαριστώ. Κι εσύ το ίδιο."


6.Ατάκα:"Εγώ μπορεί να μη καβαλάω λευκό άλογο αλλά έχω μπορντώ μηχανή".
Τύπος Άνδρα:Εξαιρετικά άσχημος άνθρωπος που σου λέει ότι έχεις όλες τις προδιαγραφές να γίνεις η κοπέλα του.
Αντίδραση:Κρίμα που εσύ δεν πληροίς καμία να γίνεις τίποτα. Ως προς εμένα ή γενικά στη ζωή σου.




7.Ατάκα:"Εντάξει αν είναι κερνάω εγώ. Ή αν θες βάλε τα λεφτά στην τσέπη μου αρκεί να μη δει η γκαρσόνα".
Τύπος Άνδρα: Τσίπης τυπάς,βγαίνει σε μουράτα μαγαζιά και έχει δηθενόφατσα ενώ παράλληλα σου γυρνάει το κωλομάγουλο να του γλιστρήσεις τα χαρτονομίσματα.
Αντίδραση:Του βάζεις τα λεφτά στον κώλο και πλένεις τα χέρια σου.


8.Ατάκα:"Δεν πίνω,δεν καπνίζω,δε μ αρέσει να βγαίνω.Παίζω μόνο τέσσερις ώρες μπουζούκι την ημέρα και πιστεύω ότι μετά τα πενήντα πρέπει να πεθαίνουν όλοι όπως τα παιδάκια στα Τέμπη".
Τύπος Άνδρα:Κατεστραμμένος φοιτητής που έγινε μπάτσος.
Αντίδραση:"Είναι δέκα παρά είκοσι και φεύγει το λεωφορείο μου. Τα λέμε". (Το λεωφορείο φεύγει σε κανά δύωρο αλλά η υπομονή σου έχει φύγει πριν καιρό.)


9.Ατάκα:"Ποια δημόσια οδός στα κωλοχώραφα που σ έφερα"
Περίσταση:Είσαι με το γκόμενο στ αμάξι του στη βιομηχανική περιοχή. Πάει να σου βάλει χέρι κι εσύ για να το παίξεις δύσκολη του λες "Σιγά καλέ,θα μας πιάσουν για προσβολή δημοσίας αιδούς."
Αντίδραση:Δίκιο έχεις ρε κουφέ κι αγράμματε.


10.Ατάκα:"Πάμε καμιά φορά για κανά κινέζικο. Μπορεί να γίνουμε Κινέζοι".
Τύπος Άνδρα:Αδιάφορος,δεν θυμάσαι ποτέ τ όνομα του οπότε αρχίζεις να τον λες Κινέζο.
Αντίδραση: ΟΤΙ ΤΙ?




Είμαστε σίγουρες ότι αφήσαμε πολλές απέξω γιατί το μυαλό μας σε μια προσπάθεια αυτοσυντήρησης έκανε το σωστό και τις διέγραψε.

Επισημαίνουμε ότι οι παραπάνω ατάκες δεν ειπώθηκαν όλες σε μια από μας γιατί θα ταν και κρίμα.

Παρακαλούμε να εμπλουτίσετε τη λίστα με δικές σας επικές εμπειρίες.