Ξέρεις οτι μεγάλωσες ως μοναχοπαίδι

Όταν κυρίως ξέρεις να διασκεδάζεις μόνος σου. Έχει αυτή τη μαγική ικανότητα ακόμη και σ'ένα κλειστό δωμάτιο να περνάς καλά, χωρίς τίποτα γύρω σου πέρα από το απόλυτο σκοτάδι. Επίσης έχεις την τάση να διασκεδάζεις τον εαυτό σου, ειδικά όταν βαριέσαι την παρέα γύρω σου. Χωρίς παρεξήγηση Dannossiel.

Αλλά αυτά που έζησες ως παιδί είναι κυρίως αυτά που σε κάνουν να ξέρεις  ότι μεγάλωσες σαν μοναχοπαίδι. Ως μοναχοπαίδι λοιπόν έκανες ή δεν έκανες τα ακόλουθα.

Παιχνίδια- Κάποια παιχνίδια δεν μπορούσες να τα παίξεις μόνος σου, έτσι γινόσουν ευρηματικός. Για παράδειγμα έπαιζες ντάμα / σκάκι / τάβλι μόνος σου, έπαιζες και τις δυο πλευρές και αν ήσουν ο Inahank έκλεβες τον εαυτό σου για να νικάς εσύ, ή αν ήσουν καθυστερημένη όπως εγώ, βοηθούσες τον εαυτό σου για να χάσεις εσύ. Οι πιο τυχεροί έπαιζαν τάβλι με τους παππούδες τους

by MadalinCalita

Δεν μπορούσες να παίξεις ομαδικά παιχνίδια, όπως βόλεϊ, τένις και ποδόσφαιρο, έτσι έπαιρνες μια μπάλα και ο συνέταιρος σου στο παιχνίδι γινόταν ο κοντινότερος τοίχος, αν ήσουν τυχερός/ή έβρισκες έναν τεράστιο τοίχο, αν όχι, περιοριζόσουν στο μικρό τοιχάκι κάτω από τις σκάλες.

Ως ποιο ευρηματικό άτομο, ήθελα να παίξω λάστιχο και αφού δεν είχα καμία να παίξει μαζί μου το έβαζα στα πόδια από καρέκλες. Αποτέλεσμα; δεν έμαθα ποτέ να πηδάω αρκετά ψηλά.


Επιτραπέζια...το χειρότερο δώρο που μπορείς να κάνεις σε μοναχοπάιδι...δεν έχει κανένα να το παίξει και οι γονείς ποτέ δεν είχαν χρόνο να μάθουν τους κανόνες, οπότε διψούσες σαν τρελό όταν ερχόταν άλλα παιδάκια στο σπίτι και ουσιαστικά τα ανάγκαζες να παίξουν με το ζόρι το εκάστοτε παιχνίδι. Γι'αυτό φυσικά έμαθες να παίζεις επιτραπέζια στη Φοιτητική Εστία του ΤΕΙ Ηρακλείου.

Αν ήσουν από τα παιδιά που είχες κονσόλες, τότε το 2ο joystick ή όπως σκατά λέγεται σου φαινόταν άχρηστο. Μικρή περίμενα πως και πως να παίξω Multiplayer στο Atari...αλλά η χαρά μου σταμάτησε όταν βγήκε το Nintendo που δεν είχε αρκετά Multiplayer Και παίζαμε εναλάξ, και εγώ πάντα ο Λουίτζι.

by StockSnap

Φυσικά το χειρότερο ήταν, που δεν είχες κάποιον να παίξεις κυνηγητό και κρυφτό, έτσι κυνηγούσες την μπάλα μόνος σου, χωρίς να σε κυνηγάει αυτή και παρακαλούσες τη μάνα σου να σε κυνηγήσει..ή την έβαζες να τα φυλάει για να κρυφτείς...αλλά ποτέ δεν έμπαινε στον κόπο να σε ψάξει. Έβγαινες από τη κρυψώνα σου 10 λεπτά νομίζοντας ότι πέρασε μισός αιώνας.

Χωρίς Αδερφό ή Αδερφή δεν είχες - κάποιον να ανοίξει τον δρόμο για εσένα, έναν επαναστάτη που να κερδίζεις τις μάχες για εσένα, να σε υποστηρίζει ενάντια στον κοινό εχθρό (τους γονείς) ή να σε προστατεύει, ή να προστατεύεις από το bulling. Φυσικά δεν είχες και κανένα να ρίξεις - κατηγορήσεις για τις ζημιές που έκανες. Εγώ ευτυχώς έλεγα πως το έκανε ο πατέρας μου...ο Inahnak ως περήφανος κοιλιόδουλος, όπως κάθε άξιο τεκνό της Θεάς Καφροδίτης, μου είπε πως δεν είχε κανέναν να κατηγορήσει ότι έφαγε το τελευταίο κομμάτι από το γλυκό...Στο δικό μου σπίτι αυτό το έκανε ο πατέρας μου και το κάνει ακόμη και τώρα, πάντα λέει στη μάνα μου πως εγώ το έφαγα...από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

src pixabay

Χωρίς αδέρφια δεν είχες κάποιον να μαλώνεις και να μάθεις τη διπλωματία. Επίσης δεν είχες κάποιον να σου μάθει πως να μιλάς με τα αγόρια ή τα κορίτσια ή οποιοδήποτε πλάσμα ήθελες να φλερτάρεις. Παράλληλα σου φαινόταν περίεργο στα παιδικά πάρτι που οι υπόλοιποι κουβαλούσαν με το ζόρι τα μικρότερα αδέρφια τους.

Sleepover - Ως μοναχοπαίδι χαιρόσουν πάρα πολύ με sleepover. Θυμάμαι πόσο χαιρόμουν εγώ όταν πήγαινα σε πάρτι γενεθλίων της Dannossiel και η θεία με έλεγε να κοιμηθώ εκεί. Μια φορά μάλιστα έμεινα εκεί και η Dannossiel με παράτησε για να φύγει  με την νονά του αδερφού της καθώς ήθελε να περάσει τη μέρα με την κόρη της...αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αλλά εγώ από τότε δεν τη χωνεύω αυτή την κοπέλα. In fact τη μισώ.

Αυτό που σου άρεσε στα πιτζάμα πάρτι ήταν πως είχες κάποιον να μιλήσεις πριν κοιμηθείς, ή να μιλάς όλο το βράδυ γιατί συνήθως...

..Μιλούσες μόνος... ή με τις κούκλες, τα αρκουδάκια, τα αυτοκινητάκια...εγώ είχα ονομάσει όλες μου τις κούκλες, αυτή με το μπλε ήταν η Νουδούλα, αυτή με το πράσινο η Πασοκούλα, η άλλη ηταν η Λίζα, η άλλη ήταν η Λίζα και η τρίτη ήταν η Λίζα, εκτός από την Bi bi bo μου που ήταν η Ντόλη Πάρτον. Δεν επέλεξα εγώ τα ονόματα από τις κούκλες μου...αλλά η μάνα μου και η γιαγιά μου...η Γιαγιά η Λίζα δηλαδή, που κάθε φορά που τη ρωτούσα πως να βάλω την κουκλα μου εκείνη απαντούσε Λίζα...γιατί σαφώς είχε ξεχάσει πως είχαμε ονομάσει με το όνομα της και άλλη κούκλα.

Τις λίγες φορές που είχες κάποιον να μιλήσεις αυτός ήταν φίλος των γονιών σου...οπότε από μικρός μιλούσες σαν ενήλικος και προτιμούσες να κάνεις παρέα με μεγαλύτερους σε κάποια φάση. Αυτό σε ωρίμασε λίγο περισσότερο σε κάποια θέματα.

By Comfreak

 Διάβαζες μόνος...και κανένας δεν μπορούσε να σε βοηθήσει στα μαθήματα...Γι'αυτό αναγκαζόσουν να μάθεις όλη την ορθογραφία απέξω, ώστε να μπορείς να την διαβάζεις στο εαυτό σου και όταν πλέον κουραζόσουν καθόσουν μια ώρα να γράφεις με Ελληνικούς χαρακτήρες την ορθογραφία στα Αγγλικά ή τα Γαλλικά για να σου την διαβάζουν...και επειδή η μάνα σου είναι καθυστερημένη τη διάβαζε λάθος και εσύ νευρίαζες και περίμενες το πατέρα σου να γυρίσει μετά από διπλή βάρδια στο εργοστάσιο να σου διαβάσει στα Γαλλικά που για κάποιο λόγο ήξερε να τα διαβάζει.

Διάβαζες όμως και πάρα πολλά βιβλία, ειδικά το καλοκαίρι όταν οι γονείς σε ανάγκαζαν το μεσημέρι να κοιμάσαι. Τρεις με πέντε απαγορευόταν να βγεις από το σπίτι και φυσικά δεν ήθελες να κοιμηθείς, έτσι ο 5 Φίλοι έγιναν και δικοί σου και πάντα ήθελες να φύγεις μαζί του, βρήκες παρηγοριά στα comics γι'αυτό εξελίχθηκε σε fucking nerd.

Η Τηλεόραση ήταν ο καλύτερος σου φίλος, η Candy ήταν η αγαπημένη σου, o He-man και ο Bravestar δε σου φαινόταν gay, ενώ ονειρευόσουν τη στιγμή που θα μεγαλώσεις για να ταξιδέψεις στα έγκατα της γης με το πλήρωμα του Sagma, ή να φύγεις στα καράβια και να μπεις στο πλήρωμα του Υποβρύχιου Κεραυνού η του Πλοίου της Αγάπης. Ήξερες περισσότερα παραμυθία από την Ιαπωνία  (μόνο που νόμιζες ότι ήταν Κινέζικα Παραμύθια) παρά από την Ελλάδα, Ενώ ήσουν σίγουρη πως αν κάτσεις στη ντουλάπα αρκετή ώρα κάποια στιγμή θα ανοίξει η γαμημένη πόρτα για τη Νάρνια...

Πέντε παρά πέντε, ήσουν ήδη έτοιμη ντυμένη και περίμενες σαν σκύλος να ανοίξει την πόρτα για να φύγεις στο σπίτι που ήταν οι φίλοι σου.

by pixel2013

Το χειρότερο σου ήταν όταν οι φίλοι σου πηγαίναν εκδρομές και για κάποιο λόγο, οι γονείς τους δεν έπαιρναν και εσένα. Σου φαινόταν τόσο παράξενο που κανένας δεν έλεγε "ας πάρουμε και την Eri μαζί μας, τι είναι ακόμη ένα παραπάνω παιδί" ...τώρα φυσικά που μεγάλωσες ξέρεις πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να πάρεις μαζί σου ένα ξένο παιδί.

Είναι άσχημη η μοναξιά, αλλά ακόμη πιο άσχημη είναι η μοναξιά ενός παιδιού. Δεν έβρισκα ποτέ κάτι θετικό στο ότι ήμουν μοναχοπαίδι. Ωστόσο κατάφερα να έρθω σε ειρήνη με τη μοναξιά της παιδικότητας γιατί τώρα αυτή με βοήθησε να περνάω τη σημερινή μου μοναξιά πιο ευρηματικά και το καλύτερο να διασκεδάζω μόνη μου...και σίγουρα η φαντασία μου έγινε πιο δυνατή με αποτέλεσμα να μπορώ να γράφω τόσο εύκολα τόσο υπέροχα ανεπιτήδευτα γαμάτα κείμενα.

Στο συγκεκριμένο post είχα βοήθεια από τον Inhank των Feta Report. Μια παρέα καθυστερημένων μεταναστών ανεβάζουν podcasts για να σπάσουν τη μιζέρια της Μεγάλης Βρετανίας και προσποιούνται ότι περνάν καλά. Μπορείτε να τους ακούσετε εκεί ή στο κανάλι τους στο Youtube.
Κρίμα είναι αυτά τα ξενιτεμένα παιδιά της Θεάς Καφροδίτης, ακούστε τους. Αν ξεπεράσετε την ενοχλητική φωνή του Inhank. Αφήστε τους ένα σχόλιο αν θέλετε και πείτε ότι σας έστειλα εγώ..Έτσι για να δείξω οτι έχω καλές διασυνδέσεις και όχι μαλακίες.

Τι θυμάστε εσείς από τη μοναχικότητα της παιδικής σας ηλικίας; Σε ποιο μαγικό ταξίδι θέλατε να βρεθείτε όταν μεγαλώσετε;