ΜΙΑ ΜΕΡΑ (μου) ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

Ξέρω...ακούγεται βαρετό.Αλλά αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί είναι βαρετό.
Στα δικαστήρια μπορείς να παρευρεθείς με την ιδιότητα του ασκούμενου δικηγόρου για τους εξής λόγους:

1.Ως συνοδεία-κρατάω το χαρτοφύλακα του δικηγόρου προκειμένου να παρασταθείς στο δικαστήριο.

2.Προκειμένου να διεκπεραιώσεις ποταπές αγγαρείες του γραφείου τύπου πληρώνω λογαριασμούς στην εθνική που απλά τυγχάνει να συστεγάζεται στο δικαστικό μέγαρο ή πηγαίνω να πάρω μια απόφαση από το αρχείο,όπου κι αν είναι αυτό.

Στην πρώτη περίπτωση είσαι πιο δύσκολα.Διότι:
α)Πρέπει να ντυθείς δικηγόρος.
β)Να είσαι εκεί από τις 8:30 ενώ το πιθανότερο είναι ότι η υπόθεση δεν θα εκδικαστεί καν γιατί είναι στη θέση 30 από τις 32.
γ)Να κάθεσαι να παρακολουθείς άκυρες υποθέσεις χωρίς να δείξεις ότι νυστάζεις ή βαριέσαι ή να φανεί λίγο το βυζί σου(πράγμα πολύ δύσκολο όσο δικηγόρος και να ντυθείς)ή να κάτσεις σταυροπόδι γιατί για κάποιο λόγο είναι δείγμα ασέβειας προκειμένου να ειδοποιήσεις εγκαίρως το δικηγόρο που πίνει καφέ εδώ πιο κάτω ότι σαν από θαύμα από την 12 φτάσαμε στην 30 και τρέχα αλλιώς τη χάσαμε.Το αποτέλεσμα είναι να φαίνεσαι σαν παρθένα της χιτλερικής νεολαίας με αγκύλωση.
δ)Να υπομένεις περιφρονητικές ματιές του προέδρου αν έχασες για λίγο τη μάχη με τον ύπνο κι έπεσε προδοτικά μα τόσο γλυκά το κεφάλι σου στο στήθος σου.


Στη δεύτερη περίπτωση είναι πάλι δύσκολα.
Σκηνικό:
Έχεις φτάσει μόλις στο γραφείο, μόλις έγινε η καφεδιά σου και βρήκες αναπτήρα για το τσιγάρο σου.Μπουκάρει αλαφιασμένος ο δικηγόρος και απλά σου λέει μέσες άκρες ότι αν δεν έχει σε 20 λεπτά το οτιδήποτε από το όποιο να ναι γραφείο των δικαστηρίων θα γαμηθεί το σύμπαν και θα τελειώσει άδοξα η καρριέρα του.Αναβάλλεις τον καφέ για αργότερα(πολύ) και σέρνεις στα πόδια σου στο λαβύρινθο των δικαστηρίων.Εκεί:
1)Προσπαθείς να καταλάβεις σε ποιον όροφο απ τους 4 μπορεί να βρίσκεται το γραφείο που θες.
2)Βρίσκεις τον όροφο και ψάχνεις το γραφείο με την ελπίδα ότι στον όγδοο κύκλο θα εμφανιστεί μπροστά σου.
3)Ανακαλύπτεις το γραφέιο και ξέπνοη μπαίνεις μέσα αφού πρώτα χτυπήσεις για να είσαι ευγενική.Εκεί στέκεσαι μπροστά σε 4 υπαλλήλους που πίνουν καφέ χωρίς να διακρίνεις τα πρόσωπα των πιο πίσω λόγω του καπνού απ τα τσιγάρα.Στέκεσαι και περιμένεις να σου απευθύνουν το λόγο.Δεν το κάνουν ποτέ.
4)Αποφασίζεις να κάνεις την παρουσία σου αισθητή όταν τελειώσουν την ενδιαφέρουσα κουβέντα για το πόσο καλό κάνει η αλόε βέρα στης αιμοροϊδες του Κώστα.
5)Δεν τελειώνουν ποτέ την κουβέντα.
6)Γίνεσαι θρασύς και ψελλίζεις..."ε...βασικά συγγνώμη κιόλας αλλά μπορείτε να μου δώσετε το τάδε γιατί βιάζομαι?''.
7)Ξαφνιασμένοι γυρνάν απότομα προς το μέρος σου κι αφού συνειδητοποιούν τι ζητάς,τρελαίνονται με την τεράστια δυσκολία του αιτήματος σου γιατί πρέπει να βάλουν μια σφραγίδα και να σηκωθούν λίγο απ τν καρέκλα.
8)Παίρνεις αυτό που θες μετά από μια ώρα και γυρνώντας θριαμβεύτρια στο γραφείο συνειδητοποιείς ότι βγήκε κι αλλη δουλειά οπότε αποφασίζεις ότι δν θα πιεις καφέ και κάνεις το τσιγάρο στο ασανσέρ.


Κι ολα αυτά επειδή δουλεύω στο πιο χαλαρό γραφείο έβερ.Για τους συναδέλφους-δουλικά δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι η μέρα στα δικαστήρια...Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τους αφιερώσω το συγκεκριμένο ποστ...