Να σπάσει η μονοτονία και αφιερωμένο σε έναν απο τους leader του blog...

Το πρωί δεν τρώω, γιατί την σκέφτομαι,
το μεσημέρι δεν τρώω, γιατί την σκέφτομαι,
το βράδυ δεν κοιμάμαι, γιατί πεινάω.



Έγραψα το όνομά σου στην άμμο και το έσβησε το κύμα,
το χάραξα στα δέντρα και το έσβησε ο χρόνος,
το έγραψα στο τζάμι και το πήρε η βροχή,
το έγραψα στ' αρ**δια μου και ησύχασα.



Κοιτάζω τ' αστέρια και βλέπω εσένα,
κοιτάζω τον ήλιο και βλέπω εσένα,
κοιτάζω το φεγγάρι και βλέπω εσένα,
κάνεις λίγο στην άκρη σε παρακαλώ;