Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Τι να ψηφίσεις στο Δημοψήφισμα;

Σοβαρά τώρα ακόμη σκέφτεσαι τι να ψηφίσεις στο Δημοψίφισμα;



Ακούσαμε πολλά αυτές τις ημέρες, για την ακρίβεια πολλές μαλακίες από άτομα που δεν το περιμέναμε, ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί, οι νεόπτωχοι που μέχρι τώρα έτρωγαν με δανεικά χρυσά κουτάλια έχουν συσπειρωθεί γύρω από τα λαμόγια που φοβούνται να χάσουν την θέση τους.

Εδώ στον Ναό είμαστε γνωστές για τις δημοκρατικές απόψεις μας και για τις δημοκρατικές μας διαδικασίες, οπότε με επίσημη ανακοίνωση θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως οι πιστοί του Ιερού Ναού της Θεάς Καφροδίτης θα ψηφίσουν ΟΧΙ. Το μεγαλείο της Θεάς Καφροδίτης είναι Μεγάλο. Γι' αυτό όσοι θα εναντιωθούν στην απόφαση της Θεάς Καφροδίτης θα υποστούν την οργή της, αυτό σημαίνει μηδενικούς οργασμούς στις γυναίκες και ανυπαρξίας στίσης για τους άντρες.

Η εκπρόσωπος της Θεάς Καφροδίτης στη Βουλή μας έκανε περήφανους και με αυτοθυσία και με γνώμονα το γενικότερο καλό της χώρας δήλωσε πως δεν συμφωνεί με τα νέα μέτρα σκλαβιάς και υποταγής. Να σας θυμίσω πως ή ίδια εκπρόσωπος του Ναού στην Βουλή υπήρξε από τα λίγα άτομα που είχε διαβάσει ολόκληρο το μνημόνιο και είχε αρνηθεί να το ψηφίσει γιατί όπως είπε η ίδια "δεν μπορούσα να υπογράψω το ξεπούλημα της χώρας και να προδώσω τον Ελληνικό λαό". Βίωσε τις κυρώσεις πλήρωσε το τίμημα και σήμερα βρίσκεται και πάλι στη Βουλή για να τιμήσει τα πιστεύω της και την ίδια μας την χώρα.

Ο μέγας Μάγιστρος του Ναού ο Ειρηναίος, έχοντας περπατήσει σε αυτή τη χώρα εδώ και 72 χρόνια, έχοντας βιώσει την παρακρατική βία, την βία της χωροφυλακής και την καταπάτηση της δημοκρατίας από την δικτατορία και την ανεργία της δεκαετίας του 90, γέροντας πλέον δήλωσε πως δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται. Θυσιάζει τα αξιοπρεπή γεράματα για να στηρίξει την νεολαία και το μέλλον της χώρα αυτής. Τι να τα κάνει τα αξιοπρεπεή γεράματα με την σταθερή σύνταξη όταν όλοι γύρω του θα πεινάνε; Ο μέγας Μάγιστρος Ειρηναίο, μάγκας από τους λίγους στις πιάτσες της Θεσσαλονίκης, επιλέγει ΟΧΙ.

μην αψηφίσεις την Θεά!

Η Dannossiel που κάθε μέρα έρχεται αντιμέτωπη με τα αρνητικά αποτελέσματα του μνημονίου και τους αληθινούς ανθρώπους αυτής της χώρας, επιλέγει ΟΧΙ. 
Εγώ που μεγάλωσα με τις θυσίες του Μαγίστρου Ειρηναίου και που δεν θέλω να στερηθεί τίποτα τώρα στα γεράματα, ως άτομο με μεγάλα όνειρα, τα θυσιάζω όλα για να μποροώ να κάνω νέα όνειρα με όλους τους υπόλοιπου μαζί. Επιλέγω ΟΧΙ


Δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει το ΟΧΙ ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά όλες οι χώρες πριν απο εμάς που πέρασαν τέτοιες καταστάσεις και χειρότερες, υψώθηκαν σαν φοίνικες από τις στάχτες τους. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. Για να κάνεις ένα άλμα μπροστά πρέπει να κάνεις μερικά βήματα πίσω για να πάρεις φόρα. Δεν ήταν σε εκείνο το τραγούδι με την Ζωντανίνα που έλεγε "Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ", έχουμε μάθει να δουλεύουμε σκληρά ήρθε ο καιρός να δουλέψουμε σκληρά γι αυτή την χώρα και όχι για τους άλλους 

Ως Έλληνες σηκώσαμε με τα δικά μας χέρια και την δική μας εργατική δύναμη της χώρες της Ευρώπης. Ήρθε ο καιρός να δουλεψουμε για την δική μας χώρα, αν αντισταθούμε στα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, τα λαμόγια του Τουρισμού, των Τραπεζών και των δικηγορικών Συλλόγων. Μη φοβάστε την Φτώχεια, να φοβάστε τη Σκλαβιά. Επιλέξτε την Αξιοπρέπεια και όχι τον συμβιβασμό. 
Οι γονείς μας και οι παππούδες μας μεγάλωσαν φτωχικά όμως κατάφεραν να αλλάξουν την χώρα σε εποχές χωρίς ελπίδα. Μπορούμε να το κάνουμε και ΕΜΕΙΣ αφήνοντας πίσω το ΕΓΩ.


Μέχρι τώρα μας απειλούν και μας εκφοβίζουν τα ίδια άτομα που έριξαν την χώρα στο μνημόνιο και στον δανεισμό. Τα ίδια άτομα δημιούργησαν το απεχθές χρέος και αυτά θέλουν να συνεχίσουμε έτσι. υπόδουλοι και σκλάβοι. Από το εξωτερικό μας πιέζουν και ακυρώνουν κρατήσεις και αγορές...για να μας κάνουν να διαλέξουμε την λάθος επιλογή. Οι ίδιοι όμως θα επιστρέψουν πρώτοι όταν θα δουν τις ευκαιρίες που θα δημιουργηθούν σε αυτή τη χώρα.



Αλ Τσαντίρη 

Επιλέξτε το άγνωστο μέλλον, γιατί είμαστε άνθρωποι και είναι στη φύση μας οι περιπέτειες, οι ανακαλύψεις και το άγνωστο. Μην τους αφήσετε να μας φέρουν την Μπότα στο λαιμό, αρκετά χρόνια τους κουβαλάμε στην πλάτη μας. ΜΠΟΡΟΎΜΕ να φτιάξουμε ξανά αυτή τη χώρα. Ας διώξουμε τα ποντίκια και τους μπαστακωμένους καπετάνιους από το καράβι μας και ας ορίσουμε εμείς την Ρότα στο δικό μας Κάραβι. 



Βέβαια καταλαβαίνω πως μπορεί να υποκύψατε στον φόβο και στις απειλές και να επιλέξετε το ναι.  Θα δεχτώ όποια απόφαση και αν πάρετε, αλλά να σας θυμίσω δεν είμαστε Γραικοί με σύνδρομο Στοκχόλμης, είμαστε Έλληνες. Απλά η Θεά Καφροδίτη δεν ξέρω πως θα αντιδράσει και τότε λυπάμαι, αν δεν έχετε πια στύση και οργασμούς για εσάς. Sorry ε.

Μπορείτε να εκφράσετε ελύθερα τις απόψεις σας και να ξεκατινιαστείτε στα σχόλια. Είθε η Εύνοια της Θεάς να είναι μαζί σας.



Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

ΟΔΗΓΟΣ ΠΕΛΑΤΗ-ΓΙΑ ΠΕΛΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ


Η δικηγορία είναι ένα πολύπλευρο και ενδιαφέρον αναντίρρητα επάγγελμα, το οποίο όμως, υπό τις σημερινές συνθήκες απαξίωσής του και δεδομένης της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης αλλά ουχί του όγκου δουλειάς των δικηγόρων και του κόσμου που καθημερινά μπαινοβγαίνει στα γραφεία, μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα, να σου ραγίσει την καρδιά , να σε κάνει να χάσεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα αλλά κυρίως τη θέλησή σου για ζωή.



Ακολουθεί ένας σύντομος, εύληπτος οδηγός με ποιές συμπεριφορές είναι καλό να αποφεύγουν οι άνθρωποι που απευθύνονται σε δικηγόρο. Εγώ προσωπικά θα τον εκτυπώσω και θα τον έχω σε κομψό βιβλιαράκι, στην αίθουσα αναμονής , δίπλα από την κορνίζα της χρονοχρέωσης. 

Ο οδηγός έχει ως εξής:

1.Δεν παίρνουμε τηλέφωνο ποτέ πριν τις οκτώ το πρωί και ποτέ μετά τις οκτώ το βράδυ. Κατανοούμε ότι ο δικηγόρος δεν είναι υπάλληλός μας και για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να είναι στη διάθεσή μας 24 ώρες το 24 ωρο. Εκτός αν τον πληρώνουμε για να είναι 24 ώρες το 24ωρο διαθέσιμος για την πάρτη μας. Αλλά αυτό θέλει πολλά λεφτά, οπότε παραδεχτείτε το. Δε συμβαίνει.

Για να γίνει το ως άνω πιο κατανοητό ακολουθεί απόσπασμα από πραγματικό διάλογο ανάμεσα σε δικηγόρο και επίδοξο πελάτη *
*για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης επίδοξος θα ονομάζεται ο τζαμπατζής

Δέκα το βράδυ-Παρασκευή(αρχή τριημέρου,να σημειωθεί)-χτυπά το κινητό από άγνωστο νούμερο:

-Παρακαλώ (Η αποδοκιμασία μαζί με την περιέργεια έκδηλες στην ψυχρότητα του τόνου)

-Γεια σας.Ο τάδε είμαι (τουλάχιστον είπε ποιος είναι,οι περισσότεροι το αφήνουν φλου)

-Ναι,είμαι σε γάμο όπως ακούτε. Ή μάλλον δεν ακούτε , όπως δεν σας ακούω κι εγώ (ηχητικό background λύρα,νταούλια και χαμός)

-Ναι, εντάξει. Θέλω ραντεβού την Τρίτη , να φέρω κι άλλα χαρτιά, τίποτα ιδιαίτερο να μερικά...

-Πάρτε με την Τρίτη για την ωρα (απομακρύνοντας ήδη το κινητό απ το αυτί)

-Ναι, όχι να σας πω από τώρα τι είναι γιατί είναι σημαντικό, να προλάβουμε πριν φύγει ο μάρτυς διακοπές (στις 30 Ιουνίου!!) και..

-Ναι, τα λέμε την Τρίτη

-Ναι, αλλά...

Του του του του

Αν ο παραπάνω διάλογος σας θυμίζει τον εαυτό σας, τώρα ξέρετε γιατί ο δικηγόρος σας δεν σας σηκώνει πια τα τηλέφωνα.

H φάτσα του δικηγόρου σας όταν κλείνετε το τηλέφωνο

2. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο δεν θεωρούμε δεδομένο:
α) ότι ο δικηγόρος μας έχει κρατημένα τα στοιχεία μας από την τελευταία φορά που μιλήσαμε πριν 49 μήνες 
β) ότι αναγνωρίζει τη φωνή μας από το τηλέφωνο 
γ) ότι θυμάται την υπόθεσή μας, η οποία ναι μεν για μας είναι πολύ σημαντική και μεγάλης βαρύτητας αλλά πιστέψτε με, για το δικηγόρο σας είναι ακόμη μια υπόθεση 
δ)ότι ακόμη και αν του πούμε το όνομά μας θα μας αναγνωρίσει

Γενικά συμβαίνει το εξής:Σαν δικηγόρος συναλλάσσεσαι με τεράστιο αριθμό ατόμων την ημέρα. Και μαντέψτε. Όλοι θέλουν κάτι και όλοι έχουν ένα πρόβλημα και μια σημαντική υπόθεση και όλοι είναι φίλοι ή ξαδέρφια ενός πολύ φίλου που μας σύστησε . Οπότε αν πάρεις χαρωπά τηλέφωνο και  πεις στο δικηγόρο σου :

-Γεια σας!Ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται με την υπόθεσή μου.Έχει αλλάξει κάτι?

και πάρεις την απάντηση:

-Όχι, μέχρι στιγμής τίποτα.

Μη μείνεις ήσυχος. Απλά δεν κατάλαβε ποιος είσαι. 

3. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο, ρωτάμε πάντα αν μπορεί να μας μιλήσει εκείνη την ώρα ή αν είναι απασχολημένος οπότε να καλέσουμε αργότερα. Δεν είναι δόκιμο ας πούμε να απαντήσει και ξαφνικά να αρχίσουμε τρελή λογοδιάρροια από την κόλαση για κανά πεντάλεπτο ενώ ο δικηγόρος ας πούμε είναι στα δικαστήρια ή σε ραντεβού.Δε ζητάμε ποτέ επίσης συμβουλές από το τηλέφωνο. Οι συμβουλές δίνονται πάντα στα ραντεβού. Και κοστίζουν. 


H σημερινή πραγματικότητα.Πληρωνόμαστε ψίχουλα.Και ούτε καν από cupcakes

4. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο και ο δικηγόρος δεν το σηκώνει δεν παίρνουμε 54 φορές ακόμη. Δεν είμαστε η μάνα του. Θα μας πάρει εκείνος όταν μπορέσει.

5. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο για ραντεβού δε ζητάμε ραντεβού την ίδια εκείνη ημέρα εκτός αν είναι όντως κάτι επείγον. Κάτι επείγον είναι το αυτόφωρο. Και ο θάνατος.Αλλά σ αυτή την περίπτωση μάλλον δεν θα μπορείτε να καλέσετε.

6. Όταν τελικά κανονίζουμε ραντεβού με το δικηγόρο μας,  πηγαίνουμε στην ώρα μας. Όχι πιο νωρίς "γιατί ήμουν στο κέντρο και τέλειωσα τις δουλειές νωρίτερα", ούτε πιο αργά "να μωρέ με πήρε ο ύπνος". Γιατί πρέπει να κατανοήσετε ότι εσείς μπορεί να τελειώσατε τις δουλειές σας νωρίτερα αλλά ο δικηγόρος σας όχι. Και επίσης πρέπει να καταλάβετε ότι και ο δικηγόρος σας θέλει να πάει για ύπνο. Οπότε μην αργείτε για να φεύγει κι αυτός.

7. Ποτέ δεν λέμε τις μαγικές λέξεις : " Ένας φίλος μου που χε παρόμοιο θέμα πήγε σ' έναν δικηγόρο και του είπε αυτό (κάτι εντελώς άκυρο ή άσχετο με αυτό που σας λέει ο δικός σας δικηγόρος). Ξέρετε ότι λέτε βλακείες. Ακόμη και να μη λέτε βλακείες, γίνεστε προσβλητικοί και αγενείς. Κανείς δικηγόρος δε θέλει να αναλάβει πελάτη που είναι γυρολόγος δικηγορικών γραφείων. Οπότε κρατήστε την εμπειρία της πιάτσας για τον εαυτό σας. Δεν εντυπωσιάζετε κανέναν.Επίσης δε λέμε ποτέ : "Για μια τέτοια δουλειά, ένας άλλος πήρε σ ένα γείτονα Χ ευρώ. Πολλά δεν είναι"?. Όχι, ποτέ δεν είναι πολλά. Είναι πάντα πάρα πολύ λίγα. Να πας εκεί.


8. Δεν πηγαίνουμε σε δικηγορικό γραφείο για να πιούμε καφέ. Το γραφείο ανάμεσα στον πελάτη και  το δικηγόρο υπάρχει για πολλούς λόγους.Ένας είναι για να ακουμπάει φακέλους. Ένας άλλος είναι για να βάζει απόσταση. Οπότε λέμε τι είναι να πούμε, απαντάμε στις συγκεκριμένες ερωτήσεις, ακούμε τι είναι να ακούσουμε, πληρώνουμε τι είναι να πληρώσουμε και μετά φεύγουμε, σεβόμενοι το χρόνο το δικό μας αλλά και του δικηγόρου, ο οποίος -ποιός θα το περίμενε!-δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε ο κολλητός μας.

9. Δεν έχουμε παράλογες απαιτήσεις από το δικηγόρο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν περιμένουμε μια υπόθεση που την έχουμε ξεχάσει κι εμείς οι ίδιοι και την αφήσαμε να σαπίσει μέσα σ ένα βάλτο γραφειοκρατίας, αδιαφορίας και λησμονιάς, επειδή ξαφνικά τη θυμηθήκαμε και πήγαμε σε δικηγόρο, να λυθεί ως δια μαγείας. Αυτό επίσης σημαίνει ότι δεν πρήζουμε το δικηγόρο στα τηλέφωνα πιέζοντας παράλογα, ειδικά όταν το θέμα εκφεύγει των αρμοδιοτήτων του και το ξέρουμε. Αυτό επίσης σημαίνει ότι η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας. Μην πας σε δικηγόρο τη μέρα που σ ήρθε το κατασχετήριο. Πάνε από πριν, όταν σ έρθει η βεβαίωση οφειλής πχ. Λέμε τώρα.

Θαυματοποιός δικηγόρος υπάρχει μόνο ένας. Ο Robert Speer.Αλλά δυστυχώς για σας είναι Αμερική

10. Όταν τελειώσει το ραντεβού ρωτάμε τι χρωστάμε. Το ρωτάμε πάντα αυτό. Και πέντε λεπτά αν τον απασχολήσαμε. Γενικά θέλω να κάνετε την εξής άσκηση: Να κοιτάξετε την επόμενη φορά που πάτε σε δικηγορικό γραφείο αν υπάρχει ανηρτημένη ταμπέλα έξω από το γραφείο που να γράφει "ΚΕΠ". Πάω στοίχημα πως δε θα δείτε ποτέ. Και ξέρετε γιατί? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΠ. Γιατί η δουλειά των δικηγόρων είναι να παρέχουν νομική συμβουλή. Άυλο και μη αποτιμητό άμεσα σε χρήμα αγαθό. Οπότε ναι. Ρωτάμε τι κοστίζει. Αν δε ρωτήσουμε και μας πει ο δικηγόρος από μόνος του δεν αντιδράμε λες και μας έβρισε τη μάνα ή σα να έβγαλε ξαφνικά δεύτερο κεφάλι. Και ποτέ μα ποτέ δε λέμε: "Γιατί τι έκανες?". Γιατί μετά μπορεί όντως να βγάλει δεύτερο κεφάλι με μεγάλα δόντια και να μας κατασπαράξει. Και κανείς δικηγόρος δεν θ αναλάβει την υπόθεση των κληρονόμων σας.


Αγαπητοί πελάτες. Αγαπητοί συνάδελφοι. Αναμένω να ξεχυθεί η κόλαση με την κατάθεση των απόψεων εκατέρωθεν.

by Dannossiel 



Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Εύζωνοι και Εύζωνες

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο πήγα στο Σύνταγμα για να συναντήσω μια φίλη που ήρθε από το εξωτερικό. Έτσι πήγα και εγώ σαν καλή τουρίστρια να δω τους Ευζώνους που κάθονται μέσα στη ζέστη και που δίνουν τόσο μεγάλη χαρά στους τουρίστες όλου αυτού του κόσμου. Εκεί ένας γοητευτικός νεαρός του στρατού έδινε εντολές στα υπέροχα Ελληνοπρεπέστατα Ελληνικά του στους τουρίστες και με εντυπωσίασε το στυλ που τους μιλούσε. Ευγενικός αλλά συνάμα αυστηρός, με τη φωνή κομπλεξικού στρατιωτικού που δίνει εντολές στους ψάρακες στο στρατόπεδο. Έκατσα λίγη ώρα να παρακολουθώ το θέαμα μέχρι που ο νεαρός αυτός έδωσε την εντολή σε ένα ψαρωμένο τουρίστα "Μίστερ, νο σελφης γουιθ δε γκαρντς" Δεν μπόρεσα λύγισα, άρχισα να κλαίω από τα γέλια.....ευτυχώς το ίδιο έκανε και η παρέα νεαρών δίπλα μου, που από ο,τι κατάλαβα ήρθε από το χωριό να δει τον νεαρό αυτό με την στρατιωτική στολή.

Μιλώντας για χωριό, χθες το απόγευμα επισκεφθήκαμε το δικό μας χωριό, όπου μας είχε καλέσει ο ξάδερφος Flipper (οι παλιοί αναγνώστες θα τον θυμούνται αυτό τον Άθλιο Γιο τον είχαμε μερικές φορές Guest Blogger) για το προγλεντι του γάμου του. Έτσι βρεθήκαμε στο ακριτικό μας χωριό τους Εύζωνους. Το χωριό μας φτιάχτηκε από Ποντίους πρόσφυγες που ήταν συνηθισμένοι στα δύσκολα και παρόλο που δεν είχε βουνά ήταν κυκλωμένο από τα βουνά της τότε Γιουγκοσλαβίας....ή ότι ήταν εκεί το 22...Το χωριό αναπτύχθηκε, μεγάλωσε και όταν ήρθε η μόδα της πόλης, άδειασε και παράκμασε. Ωστόσο κάποιοι συγγενείς έμειναν εκεί να φυλάνε τα σύνορα και το ίδιο το χωριό.\

Τον τελευταίο καιρό οι Ευζώνοι υποδέχθηκαν νέο κύμα προσφύγων. Αυτή τη στιγμή το  95% των κατοίκων είναι Σύριοι. Οι περιγραφές των συγγενών μας είναι απλές, μια μέρα εμφανίσθηκαν όλοι αυτοί οι νέοι με τα παιδιά τους από την Συρία. Εμφανίσθηκαν από το πουθενά και κάθε ημέρα εμφανίζονται και άλλοι. Βγαίνουν μέσα από το δάσος, μέσα από τα ρέματα. Έτσι το πρώτο πράγμα που βλέπεις μπαίνοντας στη χώρα και το τελευταίο πράγμα όταν φεύγεις είναι αυτοί.

Χαμένες ψυχές τους λένε στο χωριό, περιφέρονται όλη μέρα στους δρόμους, περπατούν μέχρι να φουσκώσουν τα πόδια τους και μετά γυρίζουν πίσω, και αυτό γίνεται για ημέρες. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι κάτοικοι στους Ευζώνους ξέχασαν τις ημέρες τις προσφυγιάς, βλέπεις πέρασαν και 96 χρόνια από τότε. Οι πρόσφυγες της Συρίας πάλι, έχουν εγκατασταθεί προσωρινό όπου βρουν. Σε εγκατελημένα κτίρια, στα ξενοδοχεία και δίπλα από την Εθνική οδό. Προσπαθούν να βρουν άκρη για το πως θα φύγουν.

Στην Βουγλαρία οι γείτονες των συνόρων τους κυνηγάν με τα αυτοκίνητα και τους σκοτώνουν, στην Αλβανία τους πυροβολούν εν ψυχρών, ενώ στα Σκόπια τους κλέβουν τα λεφτά και τους γυρνάνε πίσω. Δεν έχω δει τέτοιες εικόνες εξαθλίωσης και δεν μπορώ να της δεχτώ. Ούτε οι κάτοικοι στους Ευζώνους μπορούν. Δεν ξέρουν τι να κάνουν, είναι λιγοστοί και οι περισσότεροι σε πολύ μεγάλη ηλικία. Ωστόσο αν δεν γίνει κάτι σύντομα, τα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα. Κάθε μέρα ο αριθμός αυξάνετε,

Είναι εύκολο όταν περνάς καλά να ξεχνάς αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη. Εμείς μια χώρα που τόσα χρόνια υποδεχόμασταν πρόσφυγες, μια χώρα που εμείς οι πρόσφυγες φτιάξαμε, τώρα καθόμαστε να κοιτάμε αμέτοχοι.

Δεν χρειάζεται να πας τόσο μακριά όσο στα σύνορα,  το ίδιο συμβαίνει και στην Θεσσαλονίκη. Όχι πολύ μακριά από τα σπίτια σας. Μην παίρνεις το βλέμμα σου από πάνω τους.  Κοίτα προσεκτικά τα κουρασμένα κορμιά τους και κοίταξε στα μάτια τους, αυτά τα παιδιά έχουν χάσει την δύναμη τους αλλά στα μάτια τους δεν έχει χαθεί ακόμη ούτε η ελπίδα ούτε το κουράγιο...κάτι που δεν το βλέπεις στα μάτια του Έλληνα.

Φύγαμε από το χωριό αργά τη νύχτα...μας αποχαιρέτησε η φιγούρα ενός νεαρού Σύριου να περπατάει δίπλα στον δρόμο. Φύγαμε από το πρόβλημα...χωρίς να προσφέρουμε λύση. 


Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Προτεραιότητες

Ένα κοινο χαρακτηριστικό που έχουμε ως ξαδέρφες και ενδεχομένως όλο το σόι είναι πως ξέρουμε να κάνουμε την πάπια ακριβώς την στιγμή που δεν πρέπει....Για παράδειγμα εκεί που η Dannossiel έχει να γράψει τρεις δικογραφίες, να καταθέσει  150 συντάξεις μέχρι το μεσημέρι εκέινη της ημέρας...Θα σηκωθεί και θα αποφασίσει πως είναι ο καιρός να συμμαζέψει την αποθήκη στο χωριό που έχει να ανοιχθεί απο το 1983 πριν ακόμη γεννηθεί.

Το ίδιο έκανα και εγώ όταν είχα να διαβάσω για την εξεταστική. Γιατί να διαβάσω τις λίγες ώρες που μου απέμειναν όταν μπορώ να καθαρίσω το δωμάτιο μου στην εστία, το δωμάτιο του ανιψιού μου, την καφετέρια της εστίας, όλο τον όροφο της εστίας και τις κοινές τουαλέτες τις εστίας;\

Είναι παγκόσμιο σύνδρομο το σύνδρομο της αναβλυτικότητας ας το παραδεχτούμε. Πόσες φορές ανάβαλες να κάνεις μια εργασία που σε ανέθεσαν να κάνεις οι ανώτεροί σου στη δουλειά; Έτσι και εγώ...αυτή τη στιγμή το σπίτι μου είναι μπουρδέλο, αύριο η μάνα μου έρχεται και εγώ αντί να τρέχω σαν τρελή να καθαρίζω, να βάλω σκούπα....κάθομαι και γράφω ποστ σε ένα βλογκ που έχω να ανανεώσω πόσο καιρό και που προφανώς οι ξαδέρφές μου το εγκατάλειψαν στην μοίρα τους.

Κάθομαι σε ένα λόφο σκουπιδιών μέσα στο σαλόνι μου, με θέα τις νεκρές κατσαρίδες στην κουζίνα....ωστόσο...προτιμώ να κάθομαι εδώ πάνω και να μοιράζομαι άχρηστες πληροφορίες με το ανύπαρκτο κοινό μου, που μάλλον είναι κάπου έξω και τα πίνει ποτάρες.φορώντας γόβες γιατί αύριο έχουμε και γάμο...

Αύριο μάλλον η μάνα μου θα με σκοτώσει γιατι το μόνο πραγμα που είναι καθαρό στο σπίτι είναι τα πλυμένα ρούχα, η χέστρα και ο νεροχυτης. Όμως δεν μπορώ να καθαρίσω...είμαι πτώμα γαμώ το φελέκι μου...είχα μια καλή ημέρα στη δουλειά τρολάροντας Αθηναίους Τουρίστες και τώρα το μόνο που θέλω είναι να βλέπω Rupaul's Drag Race, να φοράω τις υπέροχες φλοραλ γόβες μου και να παίζω με το νέο και πρώτο λάπτοπ μου, που μου το δώρησε ο πατέρας της Dannossiel για την αποφοίτηση μου και για να με ενθαρυνει να κάνω την δική μου σελίδα στο ιντερνετ.

Γιατί όπως είπε ο ίδιος είμαι η καλύτερη εθελόντρια του κόσμου και πρέπει να το μάθει όλος ο κόσμος. Αυτά...βασικά...εγώ στο προσωπικό μου βλογκ ήθελα να γράψω δεν ξέρω πως σκατά κατέληξα να γράφω εδώ..


Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Οι χαρές της Γυναικείας Φύσης

Αγαπητέ αναγνώστη που σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή σου σκέφτηκες  "πως αν ήμουν γυναίκα θα ήμουν μεγάλη πουτάνα" και που αναρωτήθηκες πως θα ήταν η ζωή σου αν ήσουν γυναίκα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σου πως πως νιώθει μια γυναίκα...αλλά θα σου μιλήσω για την καλύτερη περίοδο του να είσαι γυναίκα.





"Πως είναι να είσαι γυναίκα με περίοδο"

1. Περίοδος Πάνας 
Σκέψου πως φοράς μια πάνα και εκεί που στέκεσαι θες να κατουρήσεις, αλλά δε βρίσκεις τουαλέτα και πάνω στο πανικό σου να βρεις, αρχίζει και στάζει το βρισάκι σου...Ναι έτσι είναι να έχεις περίοδο..εκεί που κάθεσαι και κάνεις μια απότομη κίνηση, αρχίζεις και νιώθεις σαν να κατουράς, και δυστυχώς δεν μπορείς να το ελέγξεις. Νιώθεις μια θέρμη να γεμίζει την πάνα σου, ένα ζεστό υγρό να ταξιδεύει στο βρακί σου...και εκεί απλά κοκκινίζεις από την ντροπή σου και αναρωτιέσαι αν λερώθηκες ή οχι. Αυτό συμβαίνει τακτικά στην διάρκεια της ημέρας και κυρίως όταν κάθεσαι πολύ ώρα και σηκώνεσαι απότομα. 

2. Σύνδρομο Περιοδικής Καύλας
Βέβαια το χειρότερο δεν είναι αυτό, το χειρότερο είναι όταν έχεις "το σύνδρομο της περιοδικής καύλας".  Είναι εκείνο το σύνδρομο που αποδεικνύει τον κανόνα του Μέρφι. Μπορεί να μην έχεις καύλες ποτέ στη ζωή σου, αλλά την ημέρα της περιόδου θα έχεις τόσες καύλες που θα θες να τρίψεις το μουνί σου σε δέντρο για να συνέρθεις (δεν το έχω κάνει ποτέ..ή ναι). Εκείνη την ημέρα αν συναντήσεις και κάποιον ωραίο γκόμενο την γάμησες. Εκει που σου μιλάει αμέριμνος αυτός, νιώθεις πάλι αυτή την θερμή αίσθηση ανάμεσα στα πόδια σου..και ενώ σου μιλάει, και εσύ φαίνεται πως χάθηκες στο βάθος των ματιών του, το μόνο που σκέφτεσαι είναι "Ναι συνέχισε να μου μιλάς έτσι, τι ωραία που τα λές, μίλα μου και άλλο όσο το μουνί μου ξερνάει αίμα". Αμηχανία και πάλι αμηχανία. Κατεβάζεις το βλέμμα, και αυτός νομίζεις πως ντρέπεσαι και κολακεύεται. Αναρωτιέσαι αν έχει καταλάβει πως κάτι συμβαίνει παρόλο που προσπαθείς να το παίξει ψύχραιμη. Ωστόσο εσένα το μυαλό σου είναι εκεί, κολλημένο στον κόκκινο στρατό που κάνει εισβολή στην Ουκρανία. Σε επίπεδο αμηχανίας μπορώ να το συγκρίνω με το να συγκρατήσεις στύσης την ώρα που σου μιλάει υπερδιαγαλαξιακή γκόμενα, με την οποία είχες ονείρωξη χθες το βράδυ. Αλλά εδώ μιλάμε για μίνι εκσπερμάτωση.

3. Περίοδος Γρίπης 
Φυσικά το φαινόμενο της περιόδου παρατηρείτε κάθε μήνα οπότε οι πιθανότητες να έχεις περίοδο όταν είσαι κρυωμένη είναι αρκετά μεγάλες. Αχ...οι χαρές του να είσαι κρυωμένη ενώ έχεις περίοδο. Φίλε άντρα αναγνώστη έχεις συγκρατήσει ποτέ κλανιά ενώ φτερνίζεσαι; Έχεις νιώσει το σκατό στον πάτο σου που προσπαθείς να το συγκρατήσεις ενώ θες να φταρνισθείς; Πολλαπλασιάσετε το επί 30000 και θα έχεις μια μικρή ιδέα του πως είναι να φτερνίζεσαι ενώ έχεις περίοδο. Κοίτα δεξιά εκείνη τη κοπέλα στο λεωφορείο που την βλέπεις να πανικοβάλλεται, νιώθει αρχικά ένα γαργαλητό στη μύτη, ένα ρίγος στο ρινικό της σύστημα και ξέρει πως ο θάνατος πλησιάζει. Βλέπεις στο τρομαγμένο βλέμα της να προσπαθεί μάταια να συγκρατήσει απο τη μία τη μύξα και από την άλλη τη μήτρα της...φυσικά αποτυχαίνει και τότε παραδίνεται ηττημένη...Φτερνίζεται δυνατά ενώ απο κάτω τα πράγματα είναι κάπως ετσι...

Ω ναι ο Kubrick ήξερε τι θα πει να είσαι γυναίκα. 
4. Περίοδος Οργής
The Rage...την έχεις βιώσει πίσω από το τιμόνι, την έχεις βιώσει σε εκείνα τα μοντέρνα παιχνίδια τύπου WOW, LOL, Aion και πάει λέγοντας. Πολλαπλασίασε το επι 3000 και θα έχεις μια μικρή ιδέα. Βέβαι πολλοί απο εσάς το έχετε βιώσει ως θύμα των συντρόφων σου. Αλλά άλλο να είσαι το θύμα και άλλο το να βιώνεις την Οργή. The Wratf of the female titans (shingeki no onna kyojin). Εκεί που κάθεσαι στο γραφείο σου αμέριμνη, πέφτει το στυλό...και τότε νιώθεις σαν wiking σε επίθεση, το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι σου και βιώνεις τόσο μίσος για το κωλογαμημενο στυλό που είχε το θράσος να πέσει κάτω...ΚΑΤΩ το διανοήσε; και αρχίζουν ιδέες να ανεβαίνουν ... να ακούς φωνες που να σου λένε πως πρέπει, πρέπει, πρέπει να τιμωρήσεις το στυλό που με τόσο θράσος να ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ, ΘΕΟΙ του Κολύμπου,  αψήφισε τα θέλω μου και επέλεξε να ακολουθήσει τους νόμους της βαρύτητας. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ!!!! 


5. Πονεμένη Περίοδος
Σχετικά με τους πόνους μας και γιατί δεν θα τους καταλάβετε ποτέ....Η καλύτερη περιγραφή του πόνου στην ωοθήκη είναι ως εξής...Σκεφτείτε έναν μικρό άνθρωπο, νάνο, ή γκόμπλιν ή ορκ, να είναι μέσα  στον πάτο σας και να παίζει μπόξ με τον προστάτη σας. Ενώ κοιμάστε, ξυπνάτε, δουλεύετε κ.ο.κ. Αυτός είναι περίπου και ο πόνος των ωοθηκών μας. Σαν ένας νάνος που παίζει μπόξ και μερικές φορές αποφασίζει πως θα είναι καλύτερο να κλοτσάει τον σάκο αντί να τον χτυπάει με μπουνιές. Ο μόνος τρόπος να τον νικήσεις είναι να τον κάψεις...γι αυτό και θα δεις πως τα Λαπ τοπ είναι η καλύτερη ανακάλυψη που έγινε ποτέ για να καταπολεμήσεις τους πόνους της περιόδου..Γι αυτό όταν βλέπεις μια γυναίκα πραγματικά ευτυχισμένη με το το λαπτοπ στα πόδια της, μην την ενοχλείς κάνε ένα ζεστό τσαί, καφέ, σοκολάτα και θα την έχεις δική σου για πάντα. Διαφορετικά θα νιώσεις την οργή! 



6. Καλοκαιρινή Περίοδος 
Η καλοκαιρινή περίοδος....Αν είναι να έχεις περίοδο, θα είναι πάντα τις ημέρες που θα έχεις άδεια. Πράγμα που δε σε ενοχλεί όταν έχεις ταμπόν....αλλά θέλετε να σας περιγράψω πως είναι να φοράς ταμπόν; Πως είναι να περπατάς με μια βαμβακερή μπάμια μέσα στο πράμα σου; Βάλτε μία στον κώλο σας να καταλάβετε. Τις πρώτες φορές ζορίζεσαι να τη βάλεις και όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα θα αναρωτιέσαι αν τη φόρεσες καλά, αν αυτό το παράξενο αίσθημα που νιώθεις μέσα σου είναι σωστό. Με κάθε αλλαγή στο σώμα σου, νομίζεις πως έπαθες τοξικό σύνδρομο...και όσο μα όσο προσεκτική είσαι...κάποια φάση στη ζωή σου θα μπερδευτείς και θα φορέσεις και δεύτερο ταμπόν. Double penetration bitches. Αν είσαι τυχερή θα το καταλάβεις εγκαίρως, αν είσαι άτυχη θα το καταλάβεις μετά από 8 ωρες δουλειάς. Συμβαίνει σε όλες. 

Φυσικά το καλοκαίρι είναι και η ζέστη εχθρός σου. Τύλιξε μια πλαστική σακούλα στο μόριο σου και περπάτα όλη μέρα έτσι...ακριβώς αυτό νιώθουμε και εμείς...φαγούρα, ιδρώτα, και όλα αυτά ενώ μιλάμε άνετες μαζί σας, σας σερβίρουμε το φαί σας και κάνουμε τις δουλειές μας...πως να μην έχεις νεύρα μετά; 

7. Πρωινή Περίοδος
Ο εφιάλτης όμως δεν σταματάει όμως συνεχίζεται το βράδυ και κορυφώνεται με το πρωινό ξύπνημα. Παραπονιέστε για το κατούρημα με στύση το πρωί...σκέψου να κατουριέσαι πάνω σου με το που ξυπνάς. Το πρώτο πράγμα που κάνει ο εγκέφαλος σου το πρωί μόλις ξυπνάς είναι να δώσει εντολή στο πράμα σου να αρχίσει να ξερνάει. Να ξερνάει ποσότητες αίματος ώστε να γίνεις πουτάνα πριν προλάβεις να φτάσεις στην τουαλέτα. Αν είσαι τυχερή προλαβαίνεις, αν είσαι άτυχη γλιστράς στο μπάνιο κάθεσαι στα πλακάκια και κλαίς...Κλαίς για την μοίρα σου που έγινες γυναίκα, για την μάνα σου, τη θεία σου, την αδερφή σου, για τα κορίτσια που τις κόβουν τις κλειτορίδες στην Αφρική, για τις μουσουλμάνες με τις μπούργκες στην Αραβία, για τις μαύρες στα γκέτο της Αμερικής, 


8. Περίοδος Ζευγαρώματος
...Σεξ και περίοδος...γιατί; απλά γιατί;...Γιατί ρε φίλε  θες να το κάμνεις αυτό; Εσύ βλαμμένη γιατί να το κάμνεις αυτό; Πραγματικά γιατί...ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ...RAGEEEE


και όλα αυτά τα βιώνουμε κάθε μήνα γιατί...για να φτάσουμε σε μια ηλικία που πρέπει να κάνουμε παιδιά και άντε αν κάνεις παιδιά πάει και έρχεται...αν σου πει ο γιατρός πως είναι αδύνατον να κάνεις τι γίνεται...πέρασες κάθε μήνα της ζωής σου μέσα στον πόνο γιατί; για να μη φέρεις στην ζωή τι; 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...