Εσωτερικός Τουρισμός για ηλιθιους

Όλα αυτά τα χρόνια, τα καλά, τα πρόστυχα, τα ωραία, της οικονομικής κρίσης, οι ερευνητές της οικονομίας και οι κυρίες που είχαμε στα υπουργεία τουρισμού, μιλούσαν για το πως ο Τουρισμός θα γίνει ο μοχλός οικονομικής ανάπτυξης, που θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Όντας τυχεροί, εξαργυρώσαμε τη δημοφιλία της χώρας (χάρη στις σειρές που γυρίστηκαν στη χώρα από το 2008 ως σήμερα) αποκτώντας - κατακτώντας νέες αγορές. Έχοντας όμως χάσει το παιχνίδι με τις παραδοσιακές αγορές, έναντι της Κροατίας και της Ανατολικής Ρωμυλίας.  Ενώ φυσικά ολοκληρώσαμε το πλάνο δράσης για την ανάπτυξη του τουρισμού ως το 2020, κάτι που μας άρεσε να μιλάμε σε κάθε δεύτερη εργασία το 2004 στο πρώην ΤΕΙ Κρήτης. 

Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, δήλωνα πως "δεν μπορούμε να βασίσουμε όλες μας τις ελπίδες στον τουρισμό, καθώς είναι ένας κλάδος ευμετάβλητος και πολύ επιρρεπής σε εξωτερικούς παράγοντες". Δεν είναι κάτι άγνωστο αυτό που λέω, καθώς είναι από τα πράγματα που γνωρίζουν οι μελετητές του τουρισμού αλλά και όποιος πρωτοετής έχει μπει έστω μία φορά στο μάθημα του Πεδιαδίτη "Εισαγωγή στον Τουρισμό" του πρώην ΤΕΙ Κρήτης. (τώρα σίγουρα κάποιος άλλος το κάνει)

Photo by Daan Huttinga on Unsplash

Ήρθαμε στην εποχή του Κορωνοϊού και φυσικά αποδείχθηκε ακριβώς αυτή η ευαισθησία του τουρισμού. Για πρώτη φορά είδαμε, μαζικές ακυρώσεις πτήσεων, διακοπών και άλλων δεινών. Έρχονται λοιπόν σήμερα όλοι όσοι έχουν βήμα στο διαδίκτυο (όπως εγώ τώρα) και μιλάνε για τον Εσωτερικό Τουρισμό που αυτός θα σώσει τον κλάδο.


Ας κοιτάξουμε τι ακριβώς είναι ο Εσωτερικός Τουρισμός, λοιπόν είναι ο τουρισμός που πραγματοποιείται από τον ντόπιο πληθυσμό μιας χώρας, μέσα πάντα στα φυσικά της όρια, δηλαδή μέσα στην επικράτεια της όπως ανορθόγραφα γράφει η Σπάσιτς Άννα στην πτυχιακή της φυσικά στο πρώην ΤΕΙ Κρήτης. 

Άρα μιλάμε για τα ταξίδια που θα κάνουν οι Έλληνες εντός της χώρας. Αφού αναλύσαμε τον ορισμό ας περάσουμε στην πραγματικότητα. Ποιοι είναι αυτοί που ταξιδεύουν εντός της χώρας; Όλοι οι Έλληνες φυσικά. Μιλάμε για τους ίδιους Έλληνες που προτιμούν να μένουν σε ελεύθερο ή οργανωμένο camping, σε airbnb και στα ενοικιαζόμενα της κυράς Τασίας. Αποφεύγοντας εύστοχα τις οργανωμένες μονάδες στις οποίες εργάζονται χιλιάδες υπάλληλοι. Ταξιδεύουν είτε οργανωμένα (με γκρουπ), είτε ημιοργανωμένα (πακέτα fly and drive, κρουαζιέρες, sail and ride) είτε με το δικό τους μεταφορικό όχημα είτε με κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς. 

Για να δούμε λίγο πιο προσεκτικά το προφίλ του μέσου Έλληνα τουρίστα, κουβαλάει τα δικά του τάπερ, ξοδεύει καλά λεφτά για φαγητό, ποτά και διασκέδαση.  Επιλέγει συνήθως μια δραστηριότητα όπως μια ημερήσια κρουαζιέρα ή η ενοικίαση κάποιου οχήματος, αγοράζει και μια ποδιά από την Κρήτη και ένα κινέζικο μαγνητάκι. Κάνει παζάρια, κατεβάζει τιμές και φυσικά απαιτεί περισσότερα πράγματα από αυτά που δικαιούται ή έχει πληρώσει. Δεν είναι ένας εύκολος πελάτης, είναι ένας απαιτητικός πελάτης που δεν έχει καμία διάθεση να πληρώσει.

Photo by Chris Lawton on Unsplash

Ας αφήσουμε τους μεμονωμένους Έλληνες πελάτες και τις οικογένειες που ταξιδεύουν μεμονωμένα και χαρακτηρίζονται από τα στοιχεία που ανέφερα πριν. Ας ρίξουμε μια ματιά στους τουρίστες που ταξιδεύουν με οργανωμένες εκδρομές, οι οποίες αποτελούν ένα βασικό πυλώνα του Εσωτερικού τουρισμού. Εκεί το προφίλ είναι πιο σταθερό, μιλάμε για διάφορες ηλικίες ωστόσο τη μερίδα του λέοντος την κατέχουν οι ηλικίες άνω των 50 (αν θέλετε να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, οι περισσότεροι πελάτες είναι γυναίκες, μόνες που δεν ξέρουν να οδηγούν).  Αμέσως καταλαβαίνουμε ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του οργανωμένου εσωτερικού τουρισμού αποτελείται από τον Τουρισμό Γ Ηλικίας (τον ορισμό θα τον βρείτε στην 24η σελίδα αυτής της υπέροχα γραμμένης πτυχιακής  του πρώην ΤΕΙ Κρήτης), από ευπαθής ομάδες και από ηλικίες που ταξιδεύουν είτε με τουριστικά γραφεία, είτε με τα ΚΑΠΗ.  Τα ΚΑΠΗ έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν τον μεγαλύτερο όγκο μετακίνησης και εκδρομών εσωτερικού τουρισμού και αποτελούν πυλώνα του κοινωνικού τουρισμού (Σελ. 24). 

Ωραία, πιστεύω έχετε σχηματίσει μια γενική εικόνα για τα είδη των ταξιδιωτών εντός της χώρας μας. Έρχομαι λοιπόν σαν απλό άτομο, που τα τελευταία χρόνια οργανώνει εκδρομές εντός και εκτός της χώρα και θέτω τα ακόλουθα ερωτήματα, τόσο σ'εσάς τους πιστούς του ναού αλλά και τους τυχαίους χρήστες του διαδικτύου που μπορεί να πέσουν σ'αυτό το κείμενο.

Που ακριβώς θα βασίσουμε τον Εσωτερικό τουρισμό της χώρας το 2020;
Στις ευπαθείς ομάδες που ταξιδεύουν ήδη οικονομικότερα και με επιδόματα; Στους συνταξιούχους που ούτως η άλλως δεν μπορούν να ταξιδέψουν χωρίς φόβο τόσο για την υγεία τους, όσο και για την οικονομική τους ευμάρεια; 
Σ'αυτούς που εργάζονταν και εδώ και 2 μήνες κοντά δεν έχουν εργαστεί και τα αφεντικά τους δεν θα τους δώσουν την καλοκαιρινή άδεια;
Στη νεολαία που τους συντηρούν αυτοί που ανήκουν στην προηγούμενη ερώτηση;

Θα δοθούν άδειες; Αυτοί που θα τις πάρουν θα έχουν την οικονομική άνεση για να εκτελέσουν ένα δαπανηρό ταξίδι; Οι γονείς θα μπορούν να βγάλουν τα προς το ζην; Οι παππούδες θα έχουν λεφτά για ταξίδια ή θα προσπαθούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους; 

Αυτή τη στιγμή κοιτώντας γύρω μου, μπορώ με σιγουριά να πω ότι αυτοί που θα μπορέσουν να ταξιδέψουν είναι όσοι πληρώνονται καλά και δουλεύουν από το σπίτι, πόσα άτομα είναι αυτά σύνολο στη χώρα;

Photo by Reiseuhu on Unsplash

Ένας ευγενικός χρήστης στο twitter είπε πως "αν δεν μπει στο παιχνίδι και το κράτος να προωθήσει τον εσωτερικό τουρισμό, μην περιμένετε ούτε για δείγμα".  Ας δούμε τι ακριβώς έχει κάνει το κράτος γι'αυτό τον εσωτερικό τουρισμό. Τα δελτία κοινωνικού τουρισμού δημιουργήθηκαν για να δώσουν ίσες ευκαιρίες σε όλους να ταξιδέψουν αλλά και για να ενθαρρύνουν τον κόσμο να πάει διακοπές εκτός τουριστικής περιόδου, απαλύνοντας την πίεση των τουριστικών προορισμών και επεκτείνοντας παράλληλα την τουριστική περίοδο.  Μη στηρίζοντας έτσι τους οργανωμένους πράκτορες και "ευλογώντας" τα ξενοδοχεία και τις εφοπλιστικές οικογένειες των θαλάσσιων μεταφορών.  Το σύστημα των κοινωνικών εισιτήριων, έφυγε από τα χέρια της εργατικής εστίας και κατακερματίστηκε επιμερώς στην εργατική εστία και στα εκάστοτε ασφαλιστικά ταμεία...οπότε και καταρρακώθηκε και οδηγήθηκε σε ξεπεσμό και απαξίωση. Η πιο σχετικά πρόσφατη δράση που είδα ήταν η προσπάθεια δημιουργίας λευκής εβδομάδας (ό,τι χειρότερο έχω ακούσει για μια χώρα στην οποία 15 ημέρες στις γιορτές κλείνουν τα σχολεία) και η προσπάθεια που έκαναν για να ενισχύσουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με την επέκταση - διπλασιασμό των ημερών των εργατικών εισιτηρίων σε όσους επιλέξουν εκείνες τις περιοχές που υποδέχονται μεγάλο κύμα προσφύγων και λαθρομεταναστών.  Ενίσχυσαν επίσης τις χειμερινές ξενοδοχειακές μονάδες, με τη φιλοξενία προσφύγων. Απαξιώνοντας κάθε πρότερη προσπάθεια για την εδραίωση του Χειμερινού Τουρισμού της χώρας.

Οπότε έρχεται και η ερώτηση των χιλίων δολλαριών...Ποιες είναι αυτές οι πρακτικές που θα ενισχύσουν τον εσωτερικό τουρισμό όταν το ίδιο το αγοραστικό κοινό θα αιμορραγεί; 

Ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές που θα στηρίξουν κάθε μέρος της Τουριστικής Βιομηχανίας ισάξια, όταν μέχρι τώρα κάθε κρατική προσπάθεια στηρίζει μόνο συγκεκριμένα τμήματα του τουρισμού;

Τι θα γίνει μ' όλες αυτές τις μικρές επιχειρήσεις, που βασίζονται στον εισερχόμενο τουρισμό

Γνωρίζουν οι ιθύνοντες του πολιτικού κόσμου, ποια ακριβώς είναι τα είδη επιχειρήσεων που πλήττονται από την έλλειψη του εισερχόμενου τουρισμού ή νομίζουν ότι είναι μόνο τα ξενοδοχεία, οι αεροπορικές και οι ταβέρνες που πλήττονται; 


Έρχομαι και εγώ τώρα με την αφέλεια ενός ανθρώπου, που δεν μπορώ να θεωρηθώ μελετητής του Ελληνικού Τουρισμού, ενός ανθρώπου που ζει και αναπνέει μέσα στον τουρισμό και κάθομαι κάπως έτσι:΄

Ποιοι είστε εσείς που μιλάτε για τον τουρισμό και ποια είναι τα ερωτήματα που συλλογίζεστε όταν λέτε πως ο Εσωτερικός Τουρισμός του τάπερ στη παραλία των 20'  απόστασης από το σπίτι θα γίνει ο Άγιος Σώστης του κλάδου;

Ορίστε, τα είπα, ξέσπασα τα έβγαλα από το σύστημά μου.

ακολουθεί μια υπέροχη συνέντευξη με τον Ντόριαν Γκρέι του Ελληνικού Τουρισμού και άρχοντας της κρουαζιέρας κ. Λουκά Τσακιρίδη