Σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα Ζυμαρικών! Η πιο ωραία ημέρα!! Υπάρχει ένας αστικός θρύλος που θέλει τους φοιτητές να τρώνε πολλά μακαρόνια και όντως είναι αλήθεια, ωστόσο κανένας δεν μου είπε πως μετά τη φοιτητική μου ζωή η λατρεία μου για τα ζυμαρικά θα συνεχιζόταν.
Βέβαια όπως και οι άνθρωποι τα ζυμαρικά έρχονται σε πολλές μορφές, σχήματα και μεγέθη γι'αυτό και εγώ λέω να σας παρουσιάσω μερικά αγαπημένα μου ζυμαρικά. Γι' αυτό είπα και εγώ να σας δείξω μερικά από τα αγαπημένα μου ζυμαρικά. Φυσικά από τη λίστα αφαιρώ τα αγαπημένα μου ρυζομακάρονα γιατί όταν ξεκινάω να μιλάω γι'αυτά δεν σταματάω ποτέ.
Υβριστόν: Και αυτά τα παίρνουμε έτοιμα για ευνόητους λόγους. Αυτά τα μικρά αποξηραμένα μακαρονάκια που μοιάζουν με χυλοπίτες γίνονται βάζοντας τα σε καυτό νερό και μετά τα στραγγίζουμε και τα τρώμε και αυτά με βούτυρο και γιαούρτι. Υποτίθεται είναι φαγητό και είναι αλμυρό...ωστόσο σαν φοιτήτρια έπιασα έναν συμφοιτητή μου να τα τρώει με ζεστό γάλα...καθώς νόμιζε ότι ήταν δημητριακά...και ξαφνικά ανακαλύψαμε πως ναι, τρώγονται και έτσι, ειδικά αν προσθέσεις ζάχαρη.
Μακαρόνια: Ο Βασιλιάς τον ζυμαρικών, άγευστα από μόνα τους αλλά αυτή είναι και η μαγεία τους. Συνδυάζονται με χιλιάδες σάλτσες και συνταγές και μας συνόδευσαν στα καλύτερα μας χρόνια, τα φοιτητικά...και εμφανίζονται πάντα στο τραπέζι μας, ειδικά στο τέλος του μήνα που είναι τα μόνα που έχουν μείνει στο ντουλάπι ενώ δεν έχει μείνει τίποτα στον τραπεζικό μας λογαριασμό ή στην τσέπη. Εκεί έξω υπάρχουν πολλές εταιρείες εκεί έξω, εγώ θέλω να πω, πως τα μακαρόνια Τετράγωνο είναι τόσο ωραία που τρώγονται και σκέτα. Ίσως επειδή είναι τετράγωνα σου δίνουν την αίσθηση πως είναι σαν τα φρέσκα μακαρόνια που έφτιαξες εσύ.
Εκεί έξω υπάρχουν ζυμαρικά και ζυμαράκια και ζυμαρένιες ηδονές....Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών και ελάτε να το γιορτάσουμε παρέα σε ένα γαστριμαγικό όργιο χωρίς ηδονές μόνο θερμίδες!
Να τονίσουμε πως η αγαπημένη μας ημέρα είναι αυτή της Παγκόσμιας ημέρας Πίπας και Μπριζόλας, και όταν λέμε πίπα εννοούμε την πεολειχία.
img src Pixabay |
Βέβαια όπως και οι άνθρωποι τα ζυμαρικά έρχονται σε πολλές μορφές, σχήματα και μεγέθη γι'αυτό και εγώ λέω να σας παρουσιάσω μερικά αγαπημένα μου ζυμαρικά. Γι' αυτό είπα και εγώ να σας δείξω μερικά από τα αγαπημένα μου ζυμαρικά. Φυσικά από τη λίστα αφαιρώ τα αγαπημένα μου ρυζομακάρονα γιατί όταν ξεκινάω να μιλάω γι'αυτά δεν σταματάω ποτέ.
Βαρένικα: Αγαπημένος μεζές στα Ποντιακά σπίτια, δεν ξέρουμε αν αυτή η υπέροχη ζυμαρένια μπάλα ηδονής είναι καθαρά Ποντιακό πιάτο αλλά από το όνομα που προέρχεται από το Ρωσικό Βαρενίκι μας προϊδεάζει πως δεν είναι. Τα βαρένικα έχουν σχήμα στρογγυλό ή ημισέληνο, είναι το πιο εύκολο φαγητό που μπορείς να κάνεις αφού είναι από ζυμάρι γεμιστό με φέτα, αφού το βράζει το σερβίρεις με λιωμένο βούτυρο, έτσι απλά και δοξασμένα. Παρόμοια είναι και τα Γεωργιανά Χινκάλι, τα Αρμένικα Πλιμένι, τα Πολωνικά Πιερόγκι, τα Κινέζικα Dumplings και τα Ιαπωνικά gyoza ή γκιόζες όπως τις λέω. , ενώ οι Κορεάτες τα λένε Μαντί όπως και οι Τούρκοι. Υπάρχουν χιλιάδες είδη εκεί έξω και όλα είναι εξίσου ηδονικά.
Σιρόν: Ακόμη ένα ποντιακό ζυμαρικό, η κουζίνα μας έχει πολλές παρασκευές με ζυμάρια και αυτό είναι το πιο δυνατό. Ζυμάρι διπλοφουρνισμένο και κάπως αποξηραμένο, το αγοράζουμε έτοιμο γιατί είναι μπελαλίδικο στην παρασκευή του. Βάζουμε τα Σιρόν που μοιάζουν με σιροπιαστά στο ταψάκι και τα γεμίζουμε ως η μέση με νερό, όλα μαζί στο φούρνο και μετά το σερβίρουμε γιαούρτι, βούτυρο και σκόρδο...Αν το φας, δεν το ξεχνάς ποτέ...γιατί για τις επόμενες 4580 ώρες είσαι σε κατάσταση βόα στο κρεβάτι.
Υβριστόν: Και αυτά τα παίρνουμε έτοιμα για ευνόητους λόγους. Αυτά τα μικρά αποξηραμένα μακαρονάκια που μοιάζουν με χυλοπίτες γίνονται βάζοντας τα σε καυτό νερό και μετά τα στραγγίζουμε και τα τρώμε και αυτά με βούτυρο και γιαούρτι. Υποτίθεται είναι φαγητό και είναι αλμυρό...ωστόσο σαν φοιτήτρια έπιασα έναν συμφοιτητή μου να τα τρώει με ζεστό γάλα...καθώς νόμιζε ότι ήταν δημητριακά...και ξαφνικά ανακαλύψαμε πως ναι, τρώγονται και έτσι, ειδικά αν προσθέσεις ζάχαρη.
Χυλοπίτες: Της Γιαγιάς και μόνο της γιαγιάς, γιατί η συγκεκριμένη γιαγιά είναι και δική μας Γιαγιά. Ο θείος/παππούς Κώστας, αδελφός του παππού μου και ξάδερφος του παππού της Dannosiel με την εξυπνάδα που χαρακτηρίζει αυτό το σοι, έκλεψε τη τέχνη από τη Λαμία και έφτιαξε το δικό του εργοστάσιο παραγωγής ζυμαρικών. Έτσι σήμερα, η μικρή αυτή οικοτεχνία πέρασε στην επόμενη γενιά και με μεγάλη μου χαρά είδα και την δεύτερη γενιά να ασχολείται και αυτή. Όλο το σόι, μεγάλωσε με αυτά και μόνο αυτά, γιατί αν έχει ένας συγγενής δική του εταιρεία που έχει να κάνει με φαγητό τότε όλοι πέφτουμε με τα μούτρα σ'αυτήν. Υπάρχουν χιλιάδες συνταγές εκεί έξω για χυλοπίτες και εμείς ξέρουμε να τις τρώμε αλλά και να τις ρίχνουμε κιόλας. Ωστόσο οι Χυλόπιτες πρέπει να είναι της ΓΙΑΓΙΑΣ
img src pixabay |
Εκεί έξω υπάρχουν ζυμαρικά και ζυμαράκια και ζυμαρένιες ηδονές....Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών και ελάτε να το γιορτάσουμε παρέα σε ένα γαστριμαγικό όργιο χωρίς ηδονές μόνο θερμίδες!
Να τονίσουμε πως η αγαπημένη μας ημέρα είναι αυτή της Παγκόσμιας ημέρας Πίπας και Μπριζόλας, και όταν λέμε πίπα εννοούμε την πεολειχία.
Ήλθα να δηλώσω, έστω και καθυστερημένα, ότι κάθε μέρα για μένα θα μπορούσε να είναι η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα Λίζα!
παγκοσμια μερα ζυμαρικων τι τελειο!
ΑπάντησηΔιαγραφή