Λοιπόν όλοι ξέρετε που δουλεύω ας μη το κρύβουμε και για το πόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων αναγκάζομαι να έρχομαι σε επαφή. Ο εφιάλτης των υπαλλήλων του επισιτιστικού τομέα ξεκινάει εκείνη την τρισκατάρατη ημέρα που οι Χριστιανοί ονομάζουν "Καθαρή Δευτέρα". Εκείνη την ημέρα όλοι οι πιστοί ξεκινάν την Σαρανταήμερη νηστεία τους και όλα θα ήταν υπέροχα αν σταματούσαν εκεί. Η κίνηση στην αγορά πέφτει, για 40 κολασμένες ημέρες, αν έχει σουβλατζίδικο, κρεατοταβέρνα, κρεοπωλείο και οτιδήποτε έχει να κάνει με κρέας βλέπεις τους τζίρους σου να εξαφανίζονται, να πέφτει η ήδη μειωμένη κίνηση στο ναδίρ (ή στο ζενίθ πάντα τα μπέρδευα αυτά τα δύο) και βλέπεις την επιχείρησή σου, που με τόσο κόπο έκανες, να φτάνει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. (Γι αυτό ακριβώς φίλε μου που αναρωτιέσαι "πότε είναι η καλύτερη εποχή για να ανοίξω σουβλατζίδικο;" η Σαρακοστή είναι η λάθος απάντηση). Υπάρχουν βέβαια και οι επιχειρήσεις που ελίσσονται (εκτός από τον Σαββίκο που τον τελευταίο καιρό πρόδωσε την αγορά της Θεσσαλονίκης και τον ίδιο του τον εαυτό) και ξαφνικά εμφανίζουν από το πουθενά χορτοφαγικά μενού...ναι εκείνα τα μενού που σνομπάρουν όλο τον χρόνο και δε σερβίρουν στους vegeterian πελάτες τους...(Εδώ που τα λέμε καλά κάνουν γιατί συγνώμη φίλε μου Άρη, αλλά το να είσαι vegeterian και Έλληνας είναι τόσο καθυστερημένο όσο και το να είσαι Βουδιστής Ισραηλίτης)
Έτσι είμαστε τώρα μια εβδομάδα πριν την Μεγάλη εβδομάδα...την τελευταία εβδομάδα που κορυφώνεται το χριστιανικό παραλήρημα όπου και η πιο τελευταία "χριστιανή" του κόσμου πάει και μου κάνει νηστεία...και κάθε λογής Νονός / Νονάς βγαίνει σαν τρελός να προλάβει να αγοράσει λαμπάδες και δώρα κάτι που ξέχασε να κάνει γιατί δεν κατάλαβε πως το Πάσχα πλησιάζει επικίνδυνα...Τι με κοιτάς; και εγώ έτσι έκανα..Ορδές δαιμονισμένων Νονών που έχουν να δουν τα βαφτιστήρια τους από τα Χριστούγεννα (Μη λέτε μαλακίες εγώ τα δικά μου δεν τα είδα ούτε και τότε), τα οποία έχουν μεγαλώσει από πέρσι και δεν έχουν ιδέα τις τους αρέσει και τι όχι και απλά αγχώνονται για το τι θα τους κάνει και τι θα τους αρέσει. (Don't Panic θα σας κάνω ένα ποστ για τις επόμενες γιορτές για το πως να γίνεται γαμάτος νονός / νονά) Κάπου εκεί ανάμεσα στον πανικό και στην πάλη τους να βρουν την καταλληλότερη λαμπάδα για το βαφτισήμι που ήδη άρχισε να παίρνει ναρκωτικά και να πηδιέται, αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα και να τσιμπήσουν κάτι...
Εκεί ξεκινάν τα πάθη σου φίλε αναγνώστη και συνάδελφε στον επισιτιστικό τομέα. Πεινασμένοι πνευματικοί γονείς, αμολημένοι στην αγορά της Ουδετερούπολης από το πρωί και που θέλουν να φάνε κάτι που να μην έχει κρέας η τυρί....Ω ταπεινέ υπάλληλε...την γάμησες....σε σένα θα ξεσπάσει η κόλαση!! Όλος ο πανικός και η γκρίνια της πείνας θα πέσει πάνω σου, ταπεινέ υπάλληλε...γιατί νομίζεις ότι είσαι υπάλληλος...ενώ είσαι σκλάβος...Είσαι ο Σκλάβος της Πείνας του Άλλου. Τίποτε παραπάνω γι αυτό σκάσε και υπάκουσε...αν είσαι αργός, θα σε βρίσουν, αν είσαι γρήγορος, θα παραγγείλουν άλλα τόσα, αν βιάζεσαι, θα πέσεις σε αναποφάσιστη γριά που θα σου ρωτήσει ακόμη και τι χρώμα βρακί φοράς για να πάρει ένα κουλούρι...Ωστόσο εμείς στον επισιτιστικό τομέα είμαστε σκληροί άνθρωποι και ξέρουμε να ξεπερνάμε τέτοιες λεπτομέρειες. Κάνουμε την δουλειά μας, με ΜΕΓΑΛΗ υπομονή και προχωράμε στη επόμενη εβδομάδα...
Την Εβομάδα των ΠΑΘΩΝ. Την Μεγάλη Δευτέρα όπου πλέον όλοι κάνουν νηστεία. Εκεί την εβδομάδα ακόμη και ο πιο δυνατός ακόλουθος της Χριστιανικής πίστης λυγίζει....Ω λυγίζει φίλε και μπαίνει στον πειρασμό που του βάζει ο ίδιος ο ΣΑΤΑΝΑΣ...και το μόνο που τον σώζει...είσαι εσύ ταπεινέ Σκλάβε της πείνας του Άλλου. ΕΣΥ...γιατί εσύ παλικάρι που αγωνίζεσαι για το μεροκάματο, Εσύ κοπελίτσα που μαζεύεις λεφτά για το μεταπτυχιακό, εσύ μητέρα δύο παιδιών που δουλεύεις ανασφάλιστη...ΕΣΥ θα εισαι αυτός στέκεσαι ανάμεσα στην αιώνια σωτηρία του και την κόλαση, εσαύ είσαι αυτός που θα τον γλυτώσει από τον πειρασμό και την ΑΙΩΝΙΑ κόλαση που θα βιώσει αν σπάσει την νηστεία. (όχι οι χιλιάδες αμαρτίες που έχει κάνει και νομίζει πως θα ξεπλύνει με τις 40 μερες νηστεία)
Η εβδομάδα των παθών ξεκινάει, έρχονται ορδές προβατοπιστών της Χριστιανικής δικαιοσύνης και ψάχνουν νηστίσιμα γλυκά....τους κοιτάς και σκέφτεσαι... It's not how it works bitch! Κάνεις νηστεία για να στερηθείς κάτι όχι για να το αντικαταστήσεις με υποκατάστατα!!
Όταν λοιπόν καταπίνεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου να ουρλιάξεις, γιατί έχεις απλά κουραστεί από τις 30 μέρες χωρίς δουλειά και την ξαφνική επίθεση της αγοράς τις τελευταίες ημέρες, και τους δείχνεις τι έχεις να τους προσφέρεις, εκείνοι ξινίζουν γιατί από εμφάνιση τα γλυκά σου δεν είναι και ό,τι καλύτερο...Ε συγνώμη ρε φίλε που το γάλα σόγιας μοιάζει με σπέρμα έφηβου που έχει συμμετάσχει σε μαραθώνιο αυνανισμού τις τελευταίες 48 ώρες, αλλά τι περίμενες...η σόγια είναι φυτό δεν είναι αγελάδα. Τότε εκείνοι οι μανιασμένοι πεινασμένοι που έχουν εξαντλήσει οποιοδήποτε νηστίσιμο συνδυασμό περνάν στο πάσο με τα φαγητά και τις πίτες. Εκεί γίνεται και το μεγάλο γλέντι, γιατί αν είναι νευρικός κάποιος που πεινάει σκέψου πόσο νευρικός είναι ένας άνθρωπος που νηστεύει εδώ και 40 ημέρες. Εκεί απλά είναι αγένης, τόσο αγενής όσο οι Γερμανοί στο 9gag με τους Έλληνες.
Θα περίμενες πως τα άτομα που δεν τρώνε κρέας για 40 ημέρες θα ήταν λιγότερο νευρικοί πιο ήρεμοι. Αλλά άλλο να είσαι vegeterian και άλλο να το στερήσε για 40 μέρες. Είναι σαν αυτούς που κόβουν το κάπνισμα για λίγες ημέρες, σε αντίθεση με αυτούς που το έκοψαν εδώ και καιρό.
"Τι εννοείς δεν έχεις κουλούρι Θεσσαλονίκης στις 15:00 το μεσημέρι;" Συγνώμη ε που έχουν περάσει χιλιάδες πριν απο εσένα και τα πήραν όλα και έχουν εξαντληθεί μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Έχουν πέσει όλοι στις ταχινόπιτες, στις πίτες λαχανικών, στα σάντουιτς και τις πίτσες χωρίς αλλαντικά και τυρί. Ακόμη και στα ψωμιά. Δεν είναι εύκολο να σερβίρεις σε μανιασμένες ακρίδες. Εκεί ο πωλητής δεν είναι ο σκλάβος του πελάτη...Αλλά η πουτάνα του. Αρχίζουν σε βρίζουν, μαλώνουν μαζί σου, μαλώνουν με τους άλλους πελάτες και γίνεται ένας πανικός....και εκεί που προσπαθείς να σερβίρεις, να καθαρίσεις, να χτυπήσεις σωστά τον λογαριασμό στην ταμειακή σου, να ακολουθήσεις τις εντολές τις αφεντικίνας σου που σε θέλει ταυτόχρονα να πουλήσεις τα σοκολοατέναι αυγά και να ξαναφτιάξεις απο την αρχή την βιτρίνα και να κρεμάσεις τις κουρτίνες, εμφανίζεται η άνιωθη Χριστιανοπούλα που σε ρωτάει αν το τυρί στην τυρόπιτα είναι νηστίσιμο, αν ο Χαλβάς παχαίνει και αν η λαδωμένη σπανακάπιτα έχει λάδι.
Εκεί πλέον αρχίζεις και καταρρέεις. Αμφιβάλλεις για την Χριστιανική Θρησκεία, για τον θεό, για την δουλειά που κάνεις, για τους συναδέλφους σου και για το τρίγωνο των Βερμούδων. Αρχίζεις παρετείσε από όλα και σωπαίνεις, σωπαίνεις όπως το πρόβατο που περιμένει να σφαχτεί για το πάσχα, σαν κρατούμενος της ISIS πριν τον αποκεφαλισμό...και τότε υπάρχουν δύο επιλογές. Ή αρχίζεις και φωνάζεις στους πελάτες για να τους βάλεις σε τάξη μπας και ηρεμήσουν και σε σεβαστούν που ήρθες να βγάλεις ένα μεροκάματο του τρόμου σαν άνθρωπος, ή απλά γελάς. Γελάς...ΓΕΛΑΣ τόσο δυνατά και παρανοϊκά και τους κοιτάς με μάτι που γυαλίζει. Γελάς με τέτοιο τρόπο που κάνεις τον Michael Douglas στην ταινία Falling Down να φαίνεται σαν προβατάκι. Τον Christian Bale στο American Psycho με το αγοράκι που ήταν στην Αυτοκρατορία του Ήλιου, τον Τζόκερ του Ledger σαν τραβεστί κλόουν. Εκεί μόνο τότε αρχίζουν και νιώθουν οι πελάτες πως κάτι πάει πραγματικά λάθος με τους εαυτούς τους και αρχίζουν και ηρεμούν ή να φοβούνται.
(Μαντέψτε τι κάνω εγώ)
Γι' αυτό λοιπόν η Μεγάλη Εβδομάδα λέγεται η εβδομάδα των παθών. Γιατί οδηγούνται χιλιάδες υπάλληλοι σε ομαδικές αυτοκτονίες και στον σατανισμό. Κάθε Μεγάλη Δευτέρα ορδές Χριστιανών αλλαξοπιστούν και βαφτίζονται μουσουλμάνοι (Ισχύει, το διάβασες στο ίντερνετ άρα είναι αλήθεια).
Ονομάζεται εβδομάδα των Παθών, γιατί οι υπάλληλοι του επισιτιστικού τομέα υποφέρουν κάτω απο τον ζυγό της εκμετάλευσης, από την πίεση των αφεντικών αλλά κυρίως από την αγένεια και την ηλιθιότητα των καταναλωτών....και ύστερα και οι ίδιοι υπάλληλοι πηγαίνουν και βασανίζουν άλλους υπαλλήλους και δημιουργείτε ένα φαύλος κύκλος.
Μη νομίζετε...τα βάσανα δεν σταματάνε το τριήμερο του Πάσχα, απλά μεταφέρονται στους ταπεινούς ξενοδοχυπαλλήλους και τους υπαλλήλους του Τουρισμού που οι καημένοι ξεκινάν γεμάτοι ενέργεια την Τουριστική σαιζόν αλλά οι Έλληνες ως πρώτοι πελάτες της περιόδου σου γαμάνε την ψυχολογία, σου σπάνε τα νεύρα και σε προετοιμάζουν γι αυτό που θα ακολουθήσει τον Αύγουστο.
Κουράγιο Αδέρφια μου Πάσχα είναι Θα περάσει!!!
Η Θεά Καφροδίτη σας εύχεται Καλό Πάσχα και Καλή Χριστιανική Υποκρισία Motherfuckers!
"Η ολοήμερη διάρρεια της Κυριακής του Πάσχα είναι η εκδίκηση του άθεου προς τους Χριστιανούς."
Προτείνω να βάλετε ταμπέλα στο μαγαζί: "Αν δε νηστέψατε 40 μέρες είστε υποκριτές και θα σας σερβίρω κάτι με κρέας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα γλυτώσετε πολύ πράμα!
Συμφωνώ και μετά να τους χτυπήσω με μια σπαλομπριζόλα στην μάπά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε προεδράρα...πως καταφέρνεις και είσαι πάντα ο πρώτος που κάνει σχόλιο; Are you stalking me?
Έχω να νηστέψω πολλά χρόνια, μετά από αφόρητη καταπίεση, τόσο αφόρητη που συνήθως Μεγάλη Παρασκευή τρώω σνίτσελ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα το πλέον εκνευριστικό είναι όταν κάθεσαι στη δουλειά να φας τα σουτζουκάκια σου κι έρχονται οι θρησκευάμενες και σε κοιτούν με απόρία και ρωτούν φωναχτα "ΜΠΑ ΕΣΥ ΔΕ ΝΗΣΤΕΥΕΙΣ;". Οι απαντήσεις ποικίλλουν ανάλογα με τη διάθεση...
Εγώ γιατί δεν έχω δει ούτε τη γιαγιά μου να νηστεύει 40 μέρες τα τελευταία δέκα χρόνια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και αν είσαι Χριστιανος δε σήμαινει πως είσαι υποχρεομενος να το κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘωμα επειδή δε δουλεύεις σε Φούρνο
κουλούρι πρέπει να υπαρχει 24/7 (και πιροσκι)..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, εγώ ανήκω στους εμπορουπαλλήλους και έχω τον δικό μου γολγοθά κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, ποτέ μου όμως δεν σκέφτηκα την συγκεκριμένη περίπτωση, και ευχαριστώ για την διαφώτιση. Μου επιβεβαιώνεις και από μεριάς σου πως οι γιορτές μας βγάζουν τη μαλακία από μέσα μας και οι Έλληνες γινόμαστε τα "χριστιανικά" κτήνη που πάντα ήμασταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης ποτέ μου σαν υπάλληλος δεν ήμουν άδειος να ζήσω και εγώ αυτό που όλοι γύρω μου λένε γιορτές του πάσχα και χριστουγέννων. Τα σκατόμουτρα του αφεντικού μου βλέπω ολημερίς, ούτε άδειες δίνει να ψωνίσω κάτι βρε αδερφέ, ή να πιω έναν καφέ μπας και με χτυπήσει λίγο το φως του ήλιου στο μουχλιασμένο μου λευκό μάγουλο.
ΟΥΣΤ με τις κωλοδουλειές και τους πουστο έλληνες.
Great κείμενο, Moar pliz ;)
Αγαπητέ Jim P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπέτρεψε μου να σε αποκαλώ αδελφέ μου και σύντροφέ μου. Σε καταλαβαίνω απολύτως. Λόγο της κεντρικής τοποθεσίας μας πολλοί πελάτες μας ανήκουν στον χώρο εργασίας σου. Φυσικά μόλις τους βλέπουμε, επειδή γνωρίζουμε πως είναι σε διάλειμα ή ό,τι τους έχει στείλει το αφεντικό, τους εξυπηρετούμε πρώτους. Ή τους πλευρίζω εγώ διακριτικά και τους ρωτάω τι θέλουν και τους σερβίρω πριν τους δουν οι άλλοι και αρχίζουν και τσιρίζουν.
Η αλήθεια ειναι αυτή εμείς στην πώληση δεν γνωρίζουμε γιορτές. Τις λίγες φορές που είχα κενό χρόνο στις γιορτές ή δεν θα είχα λεφτά, ή δεν θα ήξερα τι να κάνω. Δύο φορές που έκανα γιορτές με φίλους, απλά μου κακοφάνηκε γιατί ήξερα πως δεν θα μου ξανασυμβεί.
Καλώς ήρθες στο blog μας. Το επόμενο κείμενο είναι ήδη έτοιμο και έχει τον παλιό καλό μας κάφρικο χαρακτήρα. Δεν είναι για όλους και ειδικά για ξενερώτους ανθρώπους χωρίς χιούμορ.
Ανώνυμε...είμαι σίγουρη ότι είσαι πάντα το ίδιο άτομο για΄τι όλο μαλακίες είσαι. Τα πιροσκί πρέπει να είναι ανεξάντλητα, αιώνια...αλλά τα κουλούρια όχι.Ωστόσο σε αγαπάω το ίδιο όσο και τους άλλους πιστούς.
Καυλό Πάσχα bitches
Εγώ προχθές έφαγα ένα τσίκεν μπέργκερ μπροστά σε μια θεούσα και σήμερα μου χαν στο σπίτι μακαρόνια με κιμά (οι δικοί μου, όχι ο Ρουβάς). Καμία νηστεία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης χθες, που ήμουν σε φούρνο, γινόταν της τρελής κι απόρησα λίγο. Πήραν τους πελάτες από το σουβλατζίδικο να δεις.
I am watching you, όπως το χεντάι που με κοιτάει με βλέμμα βιαστή εδώ δεξιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα τι γαμάτο που είναι το κείμενο; α ναι, πριν 2 χρόνια. Ισχύει ακόμα, και περισσότερο μη πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήσου είπα πόσο σ'αγαπάω; όχι αρκετές φορές
ΑπάντησηΔιαγραφή