Midsummer Night Syndrome

Μετά απο χιλιάδες απαιτήσεις των αναγνωστών μας (της Kihli και της Ελένης) σας φέρνουμε το νέο μας Post το οποίο αφορά το σύνδρομο της Νύκτας του Μεσοκαλόκαιρου.

Είναι γνωστή η αγάπη μας σ'αυτό τον ναό για τα σύνδρομα του καλοκαιριού. Φέτος λοιπόν θα σας παρουσιάσουμε το σύνδρομο της Νύκτας του Μεσοκαλόκαιρου.

Ξέρετε για ποια νύχτα μιλάω. Την έχετε βιώσει και εσείς, μάλιστα την βιώνεται κάθε καλοκαίρι, κάθε ιδρωμένο καλοκαίρι, κάθε Ιούλιο, Αύγουστο, ίσως και κάθε μέρα. (ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΓΩΝΙΑΣ). Είναι εκείνη η νύχτα που γυρνάτε κουρασμένοι απο τη δουλειά σας (όσοι ακόμη έχετε μία) κάνετε ένα ντους και πέφτετε στο κρεβάτι σας. Είναι εκείνη η νύχτα που ξαπλώνεται να κοιμηθείτε επειδή δεν έχετε τίποτα άλλο καλύτερο να κάνετε. Είναι τότε που το Star θα παίξει την πιο βαρετή ταινία του κόσμου, το Mega Θα προβάλει σε επανάληψη το πιο βαρετό επεισόδιο σειράς του Παπακαλιάτη και το Alpha την εκπομπή του Μποτρίνη.

Λίγο πριν πέσεις για ύπνο θα υποψιαστείς πως η ζέστη είναι αλλόκοτη, εξώκοσμη και θα θυμηθείς την περσινή νύχτα του μεσοκαλόκαιρου, θα ριγίσεις, για δύο δευτερόλεπτα θα σηκωθούν οι τρίχες στο σβέρκο σου , θα νιώσεις την φρίκη να κυλάει στο αίμα σου. Όμως είσαι μοντέρνος άνθρωπος εσύ δεν πιστεύεις σε προκαταλήψεις, θα κουνηθείς λίγο απο τη θέση σου, θα απο τινάξεις αυτό το προαίσθημα και θα πέσεις για ύπνο...

01:00 .... στριφογυρνάς
02:00 ... ξεφυσάς
01:15 ... καταλαβαίνεις πως πέρασαν μόνο 15 λεπτά απο την στιγμή που κοίταξες το ρολόι ενώ ήσουν σίγουρος πως πέρασες μία ώρα.
02:00 ... ξεφυσάς
02:30 ... πίνεις ένα ποτήρι νερό
03:00 ... Τα προβατάκια έφθασαν στα 3,489,531

Η ζέστη είναι αφόρητη, ανατριχιάζεις, νιώθεις τα σεντόνια σαν μια μάζα λάσπης που σύντομα θα σε ρουφίξει. Το ρολόι στον τοίχο λιώνει, οι τοίχοι του δωματίου λυγίζουν απο το βάρος του ταβανιού.

Τικ, τακ, τικ, τακ, ακούς το ρολόι απο το Σαλόνι. Σηκώνεσε να κατουρήσεις, βγάζεις την μπαταρία απο το ρολόι του τοίχου, απο το ξυπνητήρι στη κουζίνα, από το ρόλοι στο δωμάτιο σου, απο το ρολόι στο χώλ (ρε πούστη μου μόνο εμείς έχουμε τόσα πολλά ρολόγια στο σπίτι;). Πίνεις νερό. Σιγά σιγά ο Μορφέας σε τυλίγει, σου πιέζει τον λαιμό ΣΕ ΠΝΙΓΕΙ!!!!! Ξυπνάς μέσα σε μία λίμνη ιδρώτα. Πας τουαλέτα, ρίχνεις λίγο νερό πάνω σου. Ξαναπίνεις νερό, κοιτάς το ρολόι του κινητού σου 04:00

Πέφτεις για ύπνο και επιτέλους κοιμάσαι και τότε τα ακούς. Ακούς τους ήχους των Β52 στο ταβάνι, των ενόπλων δυνάμεων της RAF, τα ιπτάμενα φονικά όπλα της Ελληνικής Αεροπορίας και τις ορδές των Ιαπώνων καμικάζι. Ανοίγεις τα μάτια σου και είναι εκεί και σε κοιτάνε σαν ξερολούκουμο. Είναι οι προαιώνιοι εχθροί της ανθρωπότητας. Τουλάχιστον 10 κουνούπια κάνουν βόλτες κυκλικά πάνω από το κεφάλι σου. Σαν ιπτάμενοι καρχαρίες σε πλησιάζουν.

Προσπαθείς να τα αγνοήσεις και αλλάζεις πλευρό για να κοιμηθείς. Αυτά επιμένουν. Τότε ανάβεις το φως, ανεβαίνεις στο κρεβάτι όρθιος, λυγίζεις τα γόνατά σου και επιλέγεις το όπλο της αρεσκείας σου (εγώ συνήθως κρατάω πετσέτα κουζίνας it never fails). Έτσι ξεκινάς μια ουτοπική προσπάθεια εξόντωσης των κουνουπιών. Στην καλύτερη περίπτωση τα σκοτώνεις και πέφτεις εξαντλημένος να κοιμηθείς, στη χειρότερη περίπτωση πέφτεις απο το κρεβάτι χτυπάς το κεφάλι σου και λιποθυμάς, ξυπνάς την άλλη μέρα με πονοκέφαλο και ένα τεράστιο καρούμπαλο στο μέτωπο.

Ο ύπνος επιτέλους σε τυλίγει κατά τις 6, ενώ στις 7 θα χτυπήσει το ξυπνητήρι για να πας στη δουλειά (αν έχεις) ή αν είσαι άνεργος θα βγει η γειτόνισσα στο μπαλκόνι να πιάσει τη κουβέντα, ή η μάνα σου για να θα μπει στο δωμάτιο για να ψάξει κάτι που είχε θάψει στη ντουλάπα σου πριν 20 χρόνια.

Λύση στο πρόβλημα δεν υπάρχει...μπορεί εκεί που κυνηγάς τα κουνούπια να δεις τη σωτηρία σου στη μορφή του Air Condition και να πατήσεις το κουμπί on με την ενοχή πως καταστρέφεις τον κόσμο. Κατάληξη: Ξυπνάς πεθαμένος με το παγωμένο χαμόγελο αποτυπωμένο για πάντα στο νεανικό σου πρόσωπο. Σε βρίσκουν νεκρό οι πυροσβέστες και εντυπωσιάζονται με την μόνιμη πλέον έκφραση επίτευξης στο πρόσωπο σου.

Μπορείς πάντα να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη του Aerosol, Teza, την ταμπλέτα ή του Autan ή όλα αυτά ταυτόχρονα, ωστόσο θα πεθάνεις από τις αναθυμιάσεις και τα κουνούπια θα γευτούν κάθε εκατοστό του εξωτικού κορμιού σου. Όπως και να έχει ο θάνατος θα είναι οδυνηρός και δύσοσμος.

η επόμενη κατάληξη σε βρίσκει στο μπαλκόνι με ένα ποτό στο χέρι πλήρη αποφασισμένο πως δεν θα κοιμηθείς απόψε....

Η Σαγιονάρα του πάθους

Η λέξη του καλοκαιριού.

This photo of Barra da Tijuca is courtesy of TripAdvisor

Η λέξη Σαγιονάρα μας ήρθε απο την Άπω ανατολή τη μακρινή χώρα της Ιαπωνίας δηλαδή και σημαίνει Αντίο. さようなら λοιπόν διαβάζεται ως Sayonara στα Ελληνικά δηλαδή Σαγιονάρα. Στην Ελλάδα η λέξη αυτή που χρησιμοποιούν οι φίλοι μας Ιάπωνες για να μας αποχαιρετήσουν έχει διαφορετική έννοια. Στην Μαγική χώρα του ήλιου και της θάλασσας η λέξη Σαγιονάρα χρησιμοποιείται για να περιγράψει το γνωστό καλοκαιρινό υπόδημα που λατρεύουμαι να φοράμε.

H Σαγιονάρα λοιπόν στα Ιαπωνικά αποκαλείται Zori γιατί όσο να ναι ζοριζώσουν να περπατήσεις με αυτές ή έστω να τρέξεις στην Ιαπωνία του παρελθόντος. Η Σαγιονάρα πέρασε αρκετές φάσεις, στη δεκαετία του 80 ήταν πάρα πολύ δημοφιλής συνήθως ήταν λευκή με χρωματιστά λουριά, κόκκινα ή μπλε και ήταν η ίδια για όλους. Ωστόσο σε κοροιδεύαν όταν πήγαινες στο σχολείο φορώντας μόνο σαγιονάρες....ναι το λέω απο προσωπική πείρα...ενώ πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να γλιστρήσεις στα βρεγμένα πλακάκια, πεζοδρόμια και πάει λέγοντας.

Στη δεκαετία του 90 οι μικροαστοί Έλληνες συνέχισαν να σνομπάρουν αυτό το εργαλείο παρακμής ενώ οι έφηβοι της εποχής κυκλοφορούσαν με αθλητικά παπούτσια στην παραλία. Σιγά σιγά όμως έκαναν την εμφάνιση τους οι αντρικές βραδυνές σαγιονάρες. Ωστόσο και τότε εσύ και η παρέα σου κοροίδευες οποιοδήποτε θεωρούσε καλή ιδεά να φορέσει στο club δερμάτινη σαγιονάρα, ή οποιαδήποτε σαγιονάρα. Προς το τέλος της δεκεατίας του 90 και στις αρχές του 2000 η σαγιονάρα κάνει δειλά δειλά την επανεμφάνιση της ωστόσο ακόμη θεωρείτο ταμπου υπόδημα μαζί με το σταράκι.

http://efiscorner.blogspot.com/

Με αργούς ρυθμούς εμφανίστηκαν στην αγορά χιλιάδες σαγιονάρες, με χιλιάδες χρώματα, επανεκδόσεις, σχέδια και έτσι ήρθαμε μία δεκαετία αργότερα και μπορούμε να μιλάμε για την απενοχοποίηση της διχάλας. Έτσι ξαφνικά η Σαγιονάρα αποκτάει διαφορετική αξία μέσα σε 30 χρόνια, απο εκεί που ήταν ένα υπόδημα για τους φτωχούς και τα μικρά πορτοφόλια οι σχεδιαστές την εξύψωσαν και κάναν τη διχάλα σύμβολο αριστοκρατίας και νεοπλουτισμού. Δείτε την γνωστή Havajanas και Ipanema.

Το μυστήριο με της σαγιονάρες Havaianas είναι ότι ενώ στη χώρα παραγωγής τους κοστίζουν μόνο 10 ευρώ στην ελλάδα πουλιούνται πανάκριβα και χωρίς την Ελληνική σημαία πάνω τους. Ενώ χάρη στην adams shoes έχουν έρθει οι σαγιονάρες Ipanema της σχεδιάστριας πλέον Ζηζέλ Μπούντχεν....ότι τι ....

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πλέον περισότεροι έλληνες απο πότέ φοράνε σαγιονάρες. Τώρα πλέον βλέπεις σαγιονάρες στο σχολειο, στο ωδείο, στη παραλία, σε εκδηλώσεις, σε δεξιώσεις, σε επίσημες εξόδους, σε μη επίσημες εξόδους, σε άντρες, γυναίκες, παιδιά και πάει λέγοντας. Πλέον η σαγιονάρα είναι ένα σύμβολο ισότητας των λαών. Ας το παραδεχτούμε η σαγιονάρα εξαλείφει τους ταξικούς διαχωρισμούς.

Ωστόσο δεν έχει σημασία ποιος είσαι, ή ποσο ακριβή σαγιονάρα φοράς...Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να φύγει το λουρί της διχάλας και να βρεθείς φαρδύς πλατύς στο πεζοδρόμιο.

Η ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΕΣΕΙΣ;

Έτσι θα ήθελα να πω ένα In your Face σε όσους με κοίταξαν υποτιμητικά και περιφρονητικά επειδή ξεχνούσα να βάλω παπούτσια και πήγαινα με σαγιονάρες στο σχολείο και στα αγγλικά. Έτσι αγαπητοί μου συμμαθητές στο δημοτικό και στο φροντιστήριο ελπίζω τώρα εσείς που με κοροιδεύατε να μη φοράτε σαγιονάρες και αν φοράτε να σας κοπούν οι διχάλες.